mijn sneeuw vakantie

De laatste week ben ik op vakantie geweest in 2 andere staten van Amerika. Vorige week vrijdag zijn ik en een vriendin, Olivia, vertrokken op onze vakantie. Onze eerste stop was in Utah, dat was ongeveer 10 uur rijden langs Las Vegas. Die vrijdag hebben we helemaal gewoon in de auto gezeten. Dat was wel heel saai. Maar als je wat slaapt en naar wat films kijkt gaat dat wel. Daar in Orem, Utah zijn we 's avonds togekomen. We verbleven bij familie van hen voor de nacht. De volgende dag, zaterdag, zijn we weer op weg vertrokken naar Rexburg, Idaho. Dat was ongeveer 5 uur rijden, dus het was wel wat minder. Daar verbleven wij met vrieden van hen voor 4 dagen. Natuurlijk lag er heel veel sneeuw, daarom zijn we wel veel buiten geweest in de sneeuw en daar hebben we dan veel gespeelt. We zijn ook zelfs een dag gaan snowboarden, dat was wel erg leuk maar ook wel een beetje moeilijk omdat het onze eerste keer was. Daar heb ik dan ook met die familie kerstmis gevierd.

Na een paar dagen was ons verlof daar over, dus we vertrokken op onze weg terug. We hadden dan weer gestopt in Utah, en daar zijn we 2 dagen gebleven. Een van die dagen zijn ik en Olivia weer een halve dag gaan snowboarden. 't Was wel een beetje duurder, maar zeker de moeite!!!

De volgende vrijdag, was ons verlof daar over dus terug vertrekken naar ons stadje. Dat was weer de hele dag rijden. We hadden wel veel films bekeken en ook zeker wat gerust. En nu ben ik al een paar dagen thuis. Dat was dus wat ik allemaal ongeveer heb gedaan. Kusjes van Eveline.

Twee fotootjes met mijn gsm:

Arizona, een staat waar we door gereden zijn

Nevade, een andere staat waar we doorgereden zijn. De staat waar Las Vegas is.

Solvang

Een weekje thuis tussen kerst en nieuw voor papa. Veel was er niet gepland, behalve dat we het rustig aan zouden doen, eens wat langer uitslapen, de nodige klusjes opknappen en ook wel eens een dagje erop uittrekken.

Zo reden we donderdag naar het noorden, tot voorbij Santa Barbara, nog wat verder het binnenland in, een omweggetje via een stijl eenvaksbaantje recht de berg op om door het beveiligingshek oude, kleurrijke rostschilderingen te zien van de oude Chumash indianenstam. Op een bangelijk hoekje draaide papa de chevy rechtsomkeer, reden we de berg weer af en gingen nog een heel eind inlands tot we Solvang vonden.

Solvang, wat "zonnige velden" betekent, is een Deens dorpje met Deens-Amerikaanse bewoners, traditionele molens, gebouwen, restaurants en bakkerijen, opgericht in 1911 door een groep Deense onderwijzers uit de midwest die deze vallei opkochten voor hun Deense volksschool.

We aten rode kolen met worst en frikadellen en aardappelpuree met een goeie bruine saus erbij als lunch in het Bit O'Denmark restaurant, het oudste en meest traditionele eetgelegenheid, kochten een sprookjesboek van Hans Christian Anderson uit zijn museum en brachten een zak vol lekkere Deense versgebakken boterkoeken mee als ontbijt deze ochtend.

Benjamin vond het een zeer leuk dorp, dat er volgens hem zo oud uitziet omdat er veel arme mensen wonen.
Gekleed in de traditionele klederdracht, het viel me niet eens op. Als we de toeristische drukte mogen geloven, zullen ze wel aardig kunnen rondkomen.

balsahouten doosje

Helena heeft een doosje in elkaar geknutseld met een echt dekseltje dat erop en eraf kan. Dat doosje maakte ze van stukjes balsa hout die ze op maat moest snijden en dan in elkaar kleven. Het dekseltje was nog het moeilijkst, want dat moet er netjes overheen passen.

Helemaal recht en stevig vastgelijmd, versierde ze het nog met vijf surfboards en sterren en hartjes, de surfboards van Big Z. uit Surf's Up. Het doosje was voor papa. Hij is er erg blij mee en zal het volgende week meenemen naar zijn bureau waar het naast de Surf's Up computers komt te staan. Een doosje voor kleine prulletjes.

kerstdag

Wat een mooie dag!
Misschien niet wat je je van een kerstige dag voorsteld, maar wel zoals wij ze het liefste hebben. Genieten van elkaar, geen verplichte uitstappen, maar doen waar wij zin in hebben.

Drie dansende (b)engels proberen hun nieuwe dvd Twister uit, leuke animatie die hen danspasjes aanleerd, ze vinden het super om te doen, eindelijk weer eens een bewegingsspelletje want die zijn veel beter voor hun gemoed dan al dat electronisch gedoe dat kinderen te veel doet gaan stressen.

Nadat Catherine haar spaarpot had bijeengeteld besefte ze plots weer dat er nog veel nodig is eer ze genoeg bijeengespaard zal hebben voor haar eigen laptop, daarom wou ze graag wat klusjes doen. Nadat alle opgelegde werkjes klaar waren vond ze de keukenramen toch wel erg vuil en begon ze die ijverig te wassen. Dankje Kerstman!

En Legoland heeft duidelijk zijn doel niet gemist, sindsdien zijn ze allen weer in de ban van de rood-geel-blauwe blokjes. Alle dozen liggen leeggekieperd op de benedenverdieping en daarvan worden weer modellen gebouwd. Papa is blij dat hij ook mag helpen.

Natuurlijk mocht een strandwandeling niet ontbreken, via een piepklein parkingetje naar een piepklein strandje, verborgen achter de rotsen, het was er aangenaam vertoeven.

Nadat we de gourmetoverschotjes van kerstavond opgebakken hebben, gingen we samen nog naar de film "Eragon", een mooie en spannende afsluiter voor kerst in een zo goed als lege filmzaal.

kerstavond

Dit jaar hebben we onze traditie helemaal weer opgepakt. We zouden gourmet gaan doen, maar ons electrisch toestel hebben we, zoals alle andere, in Belgie moeten achterlaten, we gingen dus op zoek naar een nieuw. Zoals dat meestal bij ons gaat, een beetje laat, dezelfde dag dus. Gelukkig is hier op zondag alles open en was het helemaal niet meer druk, maar we hebben wel zes winkels afgelopen eer we vonden wat we nodig hadden, eentje voor acht personen.

Groentjes en vlees en alle andere voedingswaren waren in een wip aangekocht en het (voor)bereiden verliep ook vlot. Vol ongeduld zaten we te wachten tot het laat genoeg was om met het feest te beginnen. Vooral voor Benjamin kon dat niet rap genoeg zijn en toen de pannetjes warm waren kon hij het ene hamburgertje na het andere niet snel genoeg bakken, hij wipte op en af zijn stoel, bakte ook nog vlijtig groentjes en gratineerde zijn broodje met kaas en tomaat. Echt feest, voor iedereen trouwens.

De pakjes deden we ook maar ineens, niet echt zoals de Amerikanen want die doen dat op kerstochtend, maar de sfeer zat er goed in en zo konden we de gezelligheid nog een heel tijdje rekken. Ondertussen tsjoekte de Legotrein lustig verder.

Op schoot bij Santa.

Arme Santa Claus, van 's ochtends tot 's avonds ontvangt hij kinderen voor de verplichte foto en daarna een lieve knuffel, voor dat laatste waren wij al een beetje groot, maar voor de foto mocht het zelfs met de hele familie.

Ons kerstkadootje.

Een wondermooie Kerst gewenst, speciaal voor jou.

Een bord vol wensen.

Het gebeurde op die zaterdagavond, toen de halve buurt binnenviel voor de jaarlijkse wandelende kerstbijeenkomst. Het begon met "Zalige Kerst" van Eveline en toen vond Alex dat niet werelds genoeg en schreef er "Happy Hannukah" bij voor Kara. Maar wat dacht je nog van "Merry Christmas" ook, want dat zou tenminste iedereen kunnen begrijpen? Toen gingen de poppen aan het dansen, Japanse Mitsuki schreef het in het Japans en samen met Amerikaanse Matt zochten ze naar de correcte Chinese tekens. Maar Roemeens/Duitse Peter wou ook dat krijtje eens gebruiken en deed er nog de Duitse wensen bij, maar ook in het Roemeens en ook nog eens in het Hongaars. Amerikaanse Michelle die stond ook te popelen want zij kan een goed mondje Spaans, dat wou zij graag opschrijven en haar Amerikaanse vriend is helemaal weg van Italiaans dus nam hij snel haar krijtje over. En dan Amerikaanse buurvrouw Randy kan wat Frans, dat wou zij dan weer krijten. Maar oh wee, papa Bert zag daar 2 dikke schrijffouten staan, hij moest dus dringend bijspringen en haar een -2 bijschrijven. Toen werd er eens hartelijk gelachen en de gezellige samenkomst ging gewoon weer verder.

Dat is nu een week geleden, maar het bord hangt nog steeds beschreven bij ons in de keuken aan de muur. En zeg nu niet meer dat die Amerikanen hier niet multicultureel willen zijn!

NPHS Winter Concert

Of het "Newbury Park High School Concert Choir and Panther Chamber Singers" presenteren hun Winter Concert, December 20 & 21 2006.

Wij gingen gisterenavond, het begon om 7 u. 's avonds en eindigde pas ruim na negen. Een dikke twee uur luisteren naar koorgezang, om eerlijk te zijn waren onze verwachtingen niet hoog gespannen. Maar, O... dat draaide helemaal anders uit, het niveau lag hoog, kwaliteit was prima en de sfeer was top, een concert op topniveau en dit gebracht door jongeren tussen de vijtien en achtien jaar oud, met Kara (alt) en Alex (bas) tussen alle anderen. Elke dag samen oefenen op school van zeven tot acht in de ochtend, zorgde voor ons mooiste Kerstgeschenk.

Mijn dierbaar mini digitaal cameraatje heeft weer eens zijn best gedaan, 1 Gb aan filmpjes heb ik ermee geschoten, deze ochtend heb ik ze aan elkaar geplakt, een compilatie van acht minuten van een twee uur durende show die geen seconde dode momenten had, waar de verveling niet ging toeslaan, die de hele avond hemels mooi klonk. Die paar minuten zijn maar een wink, doch 8 minuten is te lang voor het internet. Toch, het staat er helemaal op, speciaal voor Oma en Meme, omdat zij ook al jaren elk in hun koor zingen, ik weet dat zij het wel zullen weten apprecieren.

(Voor hen als jonge bejaarde internetgoeroes deze boodschap: doordat dit filmpje wat langer is, zal het even duren eer het goed is ingeladen, het zou kunnen dat het af en toe eens hapert, om dit te voorkomen laat je het rode lijntje eerst volkleuren. Merry Chirstmas!)

(De CD is besteld maar zal pas in januari klaar zijn.)

Voor wie het interesseert: "geniet ervan"!

Show us your lights

Heel wat huizen zijn uitbundig opgedirkt met kerstversieringen en verlichting, onze povere lichtkransjes zijn er niets tegen.
De plaatselijke krant vraagt naar digitale foto's van adembenemend gedecoreerde huizen, waar Santa zijn zonnebril nodig heeft om op het dak te landen. Deze worden online gepubliceerd.

Net zoals we vorig jaar deden, zullen we nu ook een keertje een avondje uitrijden, in pyjama in het donker langs de mooiste kersttafereeltjes. Nee, kerststalletjes zijn schaars, maar Santa's, rendieren, pinguins, candy canes in overvloed.

De week voor Kerstmis

Bah, de week voor Kerstmis en ze is ons er werkelijk te veel aan.

Buren met kindjes zijn zondag al vertrokken naar Duitsland en nu voelt het hier zo leeg. Het is ons veel te vroeg opstaan en veel te vroeg donker, ze krijgen nog veel te veel huiswerk en 's avonds zijn er nog te veel andere dingen te doen. Te druk dus om in kerstsfeer te komen en gezellig hele dagen op pakjesjacht te gaan.

Eveline zwemt zich iedere dag te pletter in het slechts spaarzaam verwarmde buitenzwembad van de school, waterpolo op zijn best, "alleen mijn handen hebben koud" antwoord ze me als ik vraag of het niet koud is. (Deze ochtend lag er rijm bij 4 graden celsius, ik sta met bevroren tenen in mijn winterschoenen aan de zijlijn met een dikke trui, bodywarmer en muts en handschoenen! Brr. ik moet er niet aan denken om er ook in te springen!)

Vrijdagochtend zeer vroeg vertrekt ze richting Utah en de dag daarna verder naar Idaho, een rit van 20 uur, ze mag mee op snowboardvakantie met een vriendinnetje en haar papa, daar logeren ze bij vrienden op een grote ranch, naast de universiteit waar ze de hele sportaccomodatie mogen gebruiken, de gelukzakken!

Alexander vertrok deze ochtend weeral eens om 6u naar school, generale repetitie voor hun kerstconcert vanavond en morgenavond met het "Concert Choir". Zijn Tuxedo hangt klaar, zijn stem is gesmeerd en onze plaatsen zijn gereserveerd.

rekenen met Balsa Wood

Kinderen die de reken- en wiskundeles al lang begrepen hebben en al meer dan voldoende extra oefeningen gemaakt hebben, worden wel eens apart genomen zodat de rest van de klas rustig verder kan oefenen zonder dat zij zich moeten gaan vervelen.

Zo hadden ze al eerder eens dat lekkere pumpkinbread gemaakt.

Vandaag knutselden ze met Balsa hout, de lichtste en zachtste commerciele houtsoort, vaak gebruikt voor modelvliegtuigjes, zo zacht dat een scherp mesje of schaar voldoende zijn om het te snijden. Ik was weer helpmama.

Ze maakten eerder al een ontwerp en deze ochtend moesten ze dat eigenhandig uitwerken. Rekenen, meten, tellen en uitsnijden, plakken en rekening houden met de resterende tijd. Zo moest Helena haar ontwerpje aanpassen, maar het werd een erg mooi 'voorwerpje', vanavond thuis geschilderd en morgen inpakken voor onder de kerstboom, een kadootje voor ... ah nee, dat verklap ik niet!

Progressive Xmas dinner

De negende keer was het al, dat de hele buurt de week voor Kerst een etentje houdt en er van huis naar huis gegaan wordt voor de verschillende gangen. Erg leuk. Vorig jaar was het onze eerste keer en dit jaar stelden wij ons huis open voor de soep.

Buurvrouw r. had een Brocolli Schrimp Soup gemaakt en ik maakte mijn Galapeno Ginger Butternut Squash Soup en nog een gewone prei soep voor de kinderen. Vooral de 'spicy' soep viel erg in de smaak, de mannen maakten er verscheidene keren complimentjes over, waar ik dat als Belgian Girl dan toch geleerd heb? Maar ik groeide ondertussen van fierheid, glimlachte eens en heb dan braaf het hele receptje uitgelegd aan de vrouwen.

Anderhalf uur was het vertoeven bij ons binnen, alle stoelen en lege plaatsen waren gevuld, luide stemmen, wijn en bier dat rijkelijk vloeide, kinderen spelend met de blokken, en in een wip stond het zwarte krijtbord vol met kerstwensen in al de verschillende moedertalen van de bezoekers.

De potten zijn leeg, het huis is weer opgeruimd en stil, we tellen nu af naar Kerst, maar eerst nog een weekje school.

Helena's Play

Hoe kan je nu beter de geschiedenis leren dan door het na te spelen in een musical? Haar of zijn personage te mogen zijn en er een sketch over uit te beelden?
De belangrijke Amerikanen uit de 20ste eeuw werden een voor een geprezen op het podium, Eleonar Roosevelt, Rosa Parks, the brothers Wright, Walt Disney, enz., ze zongen er een lied over en zullen ze nu nooit meer vergeten!
Helena kreeg al meteen de rol van Angelica, de presentatrice.

"It's the greatest awards show ever seen on TV, for the greatest Americans of the 20th century! Statesmen, artists, athletes, musicians, scientists, and many more are honored in a prime-time presentation (complete with commercials). The Wright Brothers, Rosa Parks and M.L. King, Georgia O'Keefe, Louis Armstrong, and Cesar Chavez all win awards. Back-stage interviews take us behind the scenes as Teddy, FDR, and Eleanor duke it out for "favorite Roosevelt," and Babe Didrikson and Babe Ruth compete for Best Athletic Babe. Where else can you see Henry Ford rap? Students are introduced to many of the major figures in modern American history in a fun and tuneful show. "

Een heel klein stukje uit het begin van de show, je hoort haar praten en zingen:

talenkwestie

Helena stelde gisteren deze vraag: "Waarom spreken wij thuis altijd Nederlands, da's zo raar en niemand doet dat hier toch?" Zelfs na enige uitleg vond ze het nog steeds eigenaardig dat we dat wellicht altijd wel zullen blijven doen, maar ze begrijpt het nu weer.

Alexander maakt ook wel eens meer de opmerking "Don't speak Dutch mom!" maar daar heb ik begrip voor als zijn vriendin hier ook ergens rondloopt.

En dan onlangs, een van Evelines vriendinnetjes ging een keertje een dag mee surfen. Later had ze verteld aan een ander vriendinnetje "Oh Eveline's family is SO cool, they all can speak Dutch, can you believe that, they ALL can, even Eveline!"

plots gegroeid

"Ik voel me ineens zo groot de laatste tijd!" verteld Ben me voor het slapengaan. "Het is net alsof ik zo plots een jaar ouder geworden ben, baf zo ineens", geeft zichzelf een tik op zijn hoofd en trekt een zot gezicht.

Inderdaad, ik had ook al zoiets gemerkt de laatste dagen, hij zit zo goed in zijn vel. Hij grapt, hij lacht, rent, maakt vlijtig huiswerk, is plezierig en behulpzaam. Echt plezant!

Kerst in huis, de start.

Het begon met het motto "onbreekbare en kindvriendelijke ornamenten" en we zijn dat blijven doen. Ieder jaar wordt de verzameling groter, vooral vlak na de kerstdagen gaan we graag op zoek naar koopjes van -75%, om het volgend jaar verrassend uit te roepen "Hey, dat heb ik nog nooit gezien, is het nieuw?" En soms, kopen we ook iets aan de volle prijs, leuke dingetjes die ons aanspreken.

We doen niet mee aan modegrillen, we doen het niet Europees en ook niet Amerikaans, we hebben onze eigen stijl. Ieder jaar hangt die boom voller en kunnen we er uren in zitten turen.

Onmiddellijk de dag na Thanksgiving zie je overal de kerstverlichting aanspringen, rondrijdende kerstbomen op de autodaken, lichtgevende figuren en opblaastaferelen uit de grond rijzen en is de kerstafdeling in de warenhuizen zo goed als leeggeplunderd en dan spreek ik over 24 november!

Nee, daar doen wij niet aan mee, veel te vroeg. Ook het volgende weekend was het nog niet aan ons besteed, stel je voor, nog voor Sinterklaas geweest is, we moesten er niet aan denken. Trouwens, was het nog zulk prachtig warm zomerweer, dat het ons helemaal ongepast leek.

Maar dit weekend was het zover. Sinterklaas is weer vertrokken en kouder of natter winterweer als we nu hadden, zal het niet meer worden. De ideale dag. Bewolkt en frisjes, met een goede trui aan trokken we samen op weg op zoek naar de perfecte kerstboom en net toen we die kanjer van 2 meter op het dak aan het vastbinden waren, vielen de eerste regendruppels, we konden het niet beter treffen.

Thuisgekomen hebben we die snel de garage in gedragen en vanochtend begonnen we eraan.

Nog samengehouden door het net, werd hij netjes kaarsrecht vastgevezen in de kerstboomvoet, water geven en dan alles voorzichtig losknippen.

Terwijl de Alexander 'zijn' buitenlichtjes installeerde met hulp van Benjamin, hebben de meisjes de boom gedecoreerd. Toen heeft papa met Helena wafels gebakken, nog voor die allemaal klaar waren, werden ze overvallen door een bende hongerige piraten, een kilo bloem en bijna niets blijft over! Even later lagen die languit bij kerstverlichting voor "Pirates of the Caribean 2", spannend, grappig maar ook een beetje eng.

Xmas 2006 - de foto's

spirit days

Stel je eens voor dat iedereen in pyjama naar school zou komen, zelfs de juffen en meesters! Dat je kamerjas en pantoffels je extra warm houden en je slaapknuffel ook meegaat! Gek he?

Zo zot zijn ze in Amerika, af en toe is er op vrijdag een "spirit day", op zo'n dag wil je tonen dat je school 'spirit' heeft en dan komt iedereen gekleed in het opgelegde thema, zoals vandaag PJ-day. Tijdens de lunchpauze zijn er spelletjes voor de spirit deelnemers en de klas met de meeste spirit wint en verdiend een prijs. Soms is dat voor de hele klas donuts, of komt de pizzaman langs of iets anders. Maar er is vooral heel veel FUN!

Benjamin die vond dat lekker makkelijk, "nu moet ik mij niet aankleden" riep hij blij in de ochtend. Hij heeft toch een fris exemplaar moeten aantrekken maar hij is vanavond wel zo in bed mogen kruipen, wat hem betreft mag het iedere dag PJ-day zijn.

Ben en het vliegtuig

Sinterklaas heeft Ben's hartewens vervuld.

Hij is de meest fantastische bouwer die we kennen, zowel met de Duplo blokken maakt hij hele stadsbuurten als met de K'nex zit hij geduldig uren te bouwen alsook met de klassieke Legoblokjes is hij een echte kunstenaar.

Als benjamin heeft hij al het speelgoed van zijn oudere zussen en broer maar natuurlijk is er niets zo leuk om zijn eigen gloednieuwe bouwpakket te krijgen.
Zo stond op zijn lijstje het Lego vliegtuig en andere Lego city voertuigen.
De Sint heeft hem ruim bedeeld dit jaar. De doos met het vliegtuig was het eerste wat na school open ging en voor het avondmaal was het helemaal klaar. En papa die dacht dat hij dat samen met hem in het weekend zou mogen doen. Pech papa!

Dat vliegtuig vliegt nu al de hele week door het huis. 's Ochtends vroeg landt het even op het grote mama en papa bed, dan duikt het langs de trap naar beneden en maakt een veilige landing op de keukenblok om na het ontbijt zich in de woonkamer te gaan parkeren waar het trapje wordt aangeschoven zodat alle passagiers kunnen uitstappen terwijl ze wachten tot Ben weer thuis komt van school.

Surfers pick up...

... a penguin's life.

(een van papa's beeldjes)

Links: Hoofdpersonage "Cody Maverick".

Cody verlaat zijn thuis op Shiverpool in Antarctica om zijn droom na te gaan, surfen in de grote "Big Z memorial Surf Off" competitie op Hawai'i.

De film is een documentaire van een waar gebeurd verhaal van de legendarische pinguin surfer genaamd "The Geek" (gespeeld door Jeff Bridges). , geinspireerd op een legende van de Hawiiaanse big-wave surfer Greg Noll.
Zie ook de film Riding giants. (apple trailer)

Chris Jenkins, de producer van de film "Surf's Up" was dinsdag op Hawai'i op een receptie in het 'Ola restaurant' in het 'Turtle Bay Resort' voor de pers. Daar werden stukken uit de film vertoond en de drie professional surfers, Kelly Slater, Rob Machado and Sal Masekela, die een rol hebben in de animatiefilm waren er ook.

Onze buurman bracht de plaatselijke krant mee, hij kwam net terug van een weekje surfen daar. Hij wist te vertellen dat het een ware hype is, alle surfers zitten met groot ongeduld te wachten op de film. Ook de pro-surfers die meespelen zijn ontzettend enthousiast, de sfeer zit er dus goed in.

Bij papa ook, nu stilletjesaan het balletje van publiciteit aan het rollen raakt en alle reacties zo super positief zijn, is er weer veel nieuwe energie.

(En misschien wordt de wereldpremiere wel in Hawai'i gegeven. YES!!!)

The Honolulu advertiser, het artikel

Sinterklaas

Morgen is het Sinterklaas, de verjaardag van de Heilige man "Sint Nicholas", gevierd in Nederland en Belgie.
"Sinterklaas" wikipedia
"Sinterklaas" the hollandring


In de Verenigde Staten heeft men Santa Claus, oorspronkelijk ontstaan uit een verkeerde uitspraak van de uit Nederland afkomstige Sinterklaas.
"Santa Claus" wikipedia
The true story of Santa Claus.

Als Belgen in de US hebben wij dus van beide het goede mee.

Dit weekend kwam hij net zoals vorig jaar met een bootje aan in Long Beach, speciaal voor alle Nederlandse en Belgische kinderen. We waren er dit jaar niet bij, Andrea en haar familie des te meer omdat ze meteen de taak hadden gekregen van Sint zijn helpers.

Omdat Sint en Piet op tijd terug in Nederland en Belgie moeten zijn, is hij vannacht reeds bij ons langsgeweest, gisterenavond hadden ze netjes hun schoentje gezet, liedjes gezongen en deze ochtend zeer vroeg opgestaan. En ja hoor, een waar festijn! Zelfs chocolade en omdat dit Amerika is, allemaal netjes hygienisch verpakt.
Er staan zelfs afdrukken in de as van de open haard!

Wat een trukken halen die Sint en Piet toch allemaal uit!

wat kies je?

Weekends zijn zonder meer gevuld, ook al is er op voorhand niets definitiefs gepland, een zaterdag is altijd druk en zo om, de zondag ook.

Vandaag daarentegen was volgeboekt, zo vol dat er keuzes moesten gemaakt worden door de kinderen.

Helena had een verjaardagsfeestje maar dat heeft ze afgebeld omdat ze mee wou gaan met ons.

Deze namiddag was er zeer uitzonderlijk een pre-screening van de film "Surf's Up" voor een bepaalde leeftijdsdoelgroep kinderen en hun mama's, van medewerkers. Zeer leuk om de film die slechts voor 40% klaar is, toch helemaal te kunnen zien in het kleine sony filmzaaltje, sommige stukjes zijn volledig af, andere slechts in storyboard, andere in ruwe robotanimatie en weer andere ergens daar tussenin, met muziek of zonder, het volledige verhaal waar nog aan gesleuteld zal worden gedurende enkele maanden. Toch wilden de makers reeds een idee krijgen wat het jonge publiek ervan gaat vinden, daarom deze allereerste vertoning in gesloten kring met daarna een geschreven en gesproken bespreking van alle details nog niet voor de buitenwereld bedoeld.

Nu het enkele uren heeft kunnen bezinken heb ik het gevoel dat hij het wel zal doen, er is genoeg variatie, humor voor klein en zeker ook voor groot, ook al zijn het -weeral- pinguins, de stijl een stuk frisser en jonger is dan wat we eerder zagen, denk ik nu aan Happy Feet. Ook al waren er soms stille momenten omdat het nu eenmaal technisch nog niet helemaal af is, toch ben ik niet gaan afdwalen, iets waar ik zeer goed in ben bij film kijken als het verhaal me niet helemaal boeit. Goed teken!

Eveline die had ook nog een waterpolo toernooi met 14 High Schools uit de regio, sinds gisterenmiddag was ze in de running, tot vanavond zes uur, hun ploeg eindigde 4de en daar is ze best heel erg tevreden mee, te bedenken dat ze als 1 van de 5 freshmans bij de JVarsity speelt en vandaag hun twee beste speelsters er niet bij konden zijn, erg moe maar voldaan ging ze vanavond nog babysitten. De arme meid ligt daar vast en zeker nu te slapen op de sofa.

Alexander zat nog het meest met een tweestrijd, de film natuurlijk maar ook met een limo naar Disneyland rijden waar zijn vriendinnetje meezingt in een groots kerstconcert. Hij koos voor het laatste en we geven hem geen ongelijk, maar, hij is ons nu wel een verslag verschuldigd.

Legoland

Attractieparken zijn niet echt ons ding, veel te druk, te duur en te commercieel naar ons gevoel van vrijetijdsbesteding, maar kinderen vinden het keileuk, ook die van ons. Een compromis? Jawel, 1 keer per jaar als absoluut maximum, daar kunnen we ons mee verzoenen.

De keuze viel op Legoland bij Carlsbad ten noorden van San Diego, op bijna drie uur rijden -bij vlot verkeer-. Wie is er niet gek van de rood-blauw-gele blokjes, het enige speelgoed waar we reeds fortuinen aan uitgegeven hebben, voor groot en klein, tijdloos en onverwoestbaar.

Het werd een mooie dag, niet te druk, niet te warm met een paar bangelijke rollercoasters en heel veel te zien en om uit te proberen.

B-day feestje

Tijdens de voormiddag zijn we langs de "B-safe driving school" -of de rijschool- geweest, hij mag nu aan zijn theoretische rijlessen beginnen, dat kan normaal al vanaf je 15,5 maar door zijn zomerreis naar Japan vonden we het beter om nog eventjes te wachten tot hij 16 was, vandaag dus en naar zijn gevoel geen dag later want het duurt nu nog ten minste zes maanden vooraleer hij alleen mag beginnen rondcruisen.

Verder bleef de hele dag verdacht rustig en stil, hij werd er zelfs een beetje zenuwachtig van, tot er 's avonds enkele vrienden 'toevallig' langskwamen en eventjes later 'eindelijk' zijn vriendinnetje. Een uur hebben ze de boel op stelten gezet op zijn kamer en daarna reden we samen naar een tof restaurantje waar papa ook toevallig was en ook Kara's familie. Met een hele bende hebben we daar zijn verjaardag gevierd en het was echt een heel erg toffe sfeer, leuke vrienden heb jij Alex!

Nadat het hele restaurant luidkeels "Happy Birthday" had gezongen kwam er nog een toetje dat zijn liefje als verrassing had gebakken, een erg lekkere chocolade verjaardagstaart, oh ja, daarom bleef ze zo lang weg! Met 16 kaarsjes erop die telkens opnieuw weer oplichtten heeft hij heel erg hard moeten blazen, nog meer sfeer dus aan die tafel vol tieners.
Er was natuurlijk weer veel te veel lekkers over, maar dat hebben we allemaal netjes ingepakt naar huis meegekregen, niets gaat verloren!

Sweet Sixteen

Zestien jaar geleden is het al dat hij als eerstgeborene het levenslicht zag. Het was letterlijk een moeilijke bevalling, maar het was een pracht van een baby en meer dan de moeite waard.

Als oudste van vijf op een rij is hij uitgegroeid tot een zelfstandige, plichtsbewuste jongeman met een lief en een baardje, dat laatste is sinds deze ochtend weer verdwenen, het eerste is des te meer aanwezig.

zieke Ben

Eind vorige week liep hij al wat gehumeurd rond, zaterdagnamiddag klaagde hij over hoofpijn na een verjaardagsfeestje en die nacht kreeg hij koorts. Zo ziek als een hond, ik kan me bij hem de laatste keer niet meer herinneren, het moet dus al zeer lang geleden zijn.
"Het gaat echt niet goed met mij" kwam hij met hoge koorts me wakker maken. Al twee dagen vechten we die hoge temperaturen aan met Perdolan suppo's nog uit Belgie, net nog niet vervallen, het doosje is nu leeg. Een vergelijkbare koortsremmer vond ik deze middag tussen de rekken van de supermarkt, nu hopen dat die vannacht zijn werk doet.

Deze ochtend zijn we natuurlijk bij de kinderarts langs geweest, Ben vond het raar dat hij ziek de auto in moest, we zijn zo verwend in Belgie dat de huisdokter daar bij je aan huis komt, maar hier doet niemand dat. Longen staan zuiver, geen rode keel en geen pijnlijke oren, het zou een virus zijn die met koorts moet uitzieken, geen medicatie, enkel koortswerend werken en ook morgen thuis van school. En woensdag, donderdag en vrijdag is er vrijaf omdat we Thanksgiving vieren, hij mag dus rustig uitzieken en eindeloos DVD's bekijken, Leve onze film- en cartooncollectie.

love

Geen woorden kunnen, wat hun blik wel kan vertellen, zo verliefd.

Samen naar school rijden, samen tijdens lunchpauze, samen na school bij ons of bij haar, samen tijdens het weekend, bij haar of bij ons of ergens anders.

Elkaar helpen met huiswerk maken, elkaar helpen plannen voor de toekomst, elkaar graag zien.

James Blunt in concert

Gevonden: James Blunt @ Los Angeles @ the Gibson Amphitheater nov. 15

nog eens een overzicht

Wat vliegen die weken toch vooruit! Alsof het nog maar pas weekend was en er staat al een nieuw voor de deur.

Alexander is veilig, welliswaar zeer laat, maar tevreden van zijn concert thuisgekomen. Veel details hebben we nog niet vernomen want wie te laat in zijn bed ligt kan er 's morgens niet uit natuurlijk en moet zich heel erg haasten om nog op tijd op school te geraken. Ook vanavond had hij geen tijd, huiswerk maken en inhalen, gezellig met zijn tweetjes.

Eveline die is deze week vollop haar seizoenstraining begonnen voor de waterpolo op de Highschool, zo maar eventjes twee uur en een half, elke dag na de lessen. Oorspronkelijk zouden ze ook nog iedere ochtend van 6 tot 7:30 'practice' hebben 'voor' de start van de lessen, maar dat is -gelukkig voor ons, voor haar kan met maar niet genoeg zijn- tot hier toe afgeblazen.

Catherine heeft de deze week wat moeilijk. Vermoeid? De seizoenswisseling? Of haar enige studiegenootje, dat exact hetzelfde lessenschema had als zij zodat zij tweetjes altijd samen wisselden van klas, dat morgen verhuist naar Virginia. Met gemengde gevoelens van verdriet en spanning, weeral, zo gaat dat hier, iedereen komt en gaat zoveel makkelijker dan we gewoon waren in Belgie. Voor vriendinnetjes is het telkens afscheid nemen en weten dat zelfs met alle contactgegevens op zak het contact snel zal verwateren. Ze is nog maar 12 maar beseft dit zeer goed.

Helena, daarentegen, huppelde de week door als een jong veulentje, zo erg zelfs dat ze vanavond pardoes de rand van de trampoline overvloog, gelukkig in de struikjes zodat ze er met een schram en de schrik vanaf kwam.

Benjamin is helemaal wild van de film "Cars", hij zit nog maar net tussen onze collectie maar hij is nu al topfavoriet nr. 1, Scooby Doo moet even wijken naar plaats nr. 2.

Hij doet nog steeds goed zijn best op school, voor 'math' is het "boring" zegt hij omdat hij alles zo goed kan, vindt hijzelf, maar het lezen blijft moeizaam. Het tempo en de moeilijkheidsgraad stijgt zienderogen, voor hem is het afzien. Veel oefenen is de boodschap, maar soms is hij echt te moe en dan heb ik ook geen zin 0m te pushen.

En dan, zou hij zo graag nog eens tussen ons in slapen, "vooraleer ik te groot ben!" zij hij daarnet nog.

naar James Blunt in LA

Komt het door het geluksbrengertje dat hij nog steeds koestert op zijn kamer, gekregen van zijn papa toen hij een jaar of zeven was, dat hij steeds bij de gelukkigen is, of is het gewoon omdat hij een geboren gelukzak is?

Alexander en zijn vriendinnetje gaan morgenavond naar een live optreden van James Blunt in het Gibson Amphitheatre in Universal City in Los Angeles. Een traktatie van haar papa die daar ook zal zijn. Eerst was het voorzien voor zaterdag in Las Vegas maar toen kwam er een extra voorstelling bij, dichter bij huis, een klein beetje pech want een weekendje Las Vegas had hij ook wel zien zitten.

James Blunt is mega populair en niet alleen bij de jeugd, het plaatje is sinds de lente al grijsgedraaid in onze auto en iPods.

De CD "Back to Bedlam" is de sound van hun beider eerste grote Liefde, deze avond wordt voor hen vast onvergetelijk.

Will Rogers SHP

California kent talloze natuurparken, van gigantisch tot groot tot de relatief kleinere. Een grootstad als Los Angeles, grenzend aan bergketens en de oceaan moet daarin niet onderdoen, ook dichtbij vind je wondermooi natuurschoon.

Omdat heel wat mensen 'uit de stad' vaak geen of weinig tuin hebben en het weer hier meestal gegarandeerd mooi is, worden feestjes vaak in zo'n park georganiseerd, de tafels en barbeque toestellen staan er, van het eten brengt iedereen wat mee en het park staat voor je open om te wandelen, voetballen of een frisbee te gooien.

Zo waren we zondag op een verjaardagsfeestje te gast in het Will Rogers State Historic Park , even de heuvel opwandelen en we genoten van een uitzicht op de Oceaan, Beverly Hills en Hollywood. Dit domein is echt de moeite om te bezoeken, in de zomermaanden vinden er ieder weekend polowedstrijden plaats, op zondag zie je "roping" lessen of hoe je met je lasso vee kan vangen en het huis met stallen en bijhorigheden worden volledig in hun oorspronkelijke staat in ere gehouden. Via de parksite vindt je de geschiedenis en bijzonderheden terug.

En wie vond al dat vuurtje stoken heel erg amusant?

Veterans Day

Vandaag zijn de kinderen thuis van school, "Veterans Day". Volgens Wikipedia is het op de 11de november, op de schoolkalender stond het op vandaag. In ieder geval zijn er buiten werkmannen aan het werk en is papa ook al vroeg vertrokken.

Benjamin is bij een vriendje waar hij is blijven slapen, Helena ligt nog te lezen, Catherine die heb ik ook nog niet gezien, Eveline die zeurt om te gaan surfen en Alexande zal ook nog niet uit zijn bed te krijgen zijn. M.a.w. het is half negen en de dag moet nog in actie komen.

nog zo een heete dag!!!!

Hallo als je weet zoals gisteren, ik ben terug want het is Helena nog eens.
Vandaag was het weer zoals gisteren en ik moest weer in de shaduw zitten.
Maar nu wist ik wel niet hoe warm het was want ik had vergeten te kijken maar ik weet dat het heel warm is, waarschijnlijk rond de temperatuur van gisteren. Voor " lunch" was mijn beste en nieuwe vriendin met haar vriendin in een stuk shaduw maar er was geen plaats voor mij in de shaduw dus ik zat in de zon naast mijn beste vriendin. Het was nog warm maar het ging wel. Van Halloween had zij nog een groot stuk chocolade mee. Ze gaf mij een stukje (want dat doet ze altijd) en ik stopte het in mijn "lunchbox" of lunchpacket en toen ik zelf klaar was en ik wou het eten was het niet zo veel gesmolten omdat het in de shaduw van mijn lunchpacket zat. Maar het begon direct te smelten als ik het begon te eten dus ik moest het wel rap eten.

In de speeltijd gingen we verhalen vertellen dat bangelijk waren. Ik had er toen twee gemaakt die heel goed waren en mijn vriendinnen (deze keer meer) vonden ze goed. Maar de vriendin van Sally (mijn beste vriendin) wou niet zoveel luistereen en op het einde zei ze niets. Zij kon wel bangelijke verhalen vertellen. Alleen had zij ze niet zelf opgemaakt als ik had gedaan.

Ik ben juist klaar van wassen en nogthans zweet ik en ik heb dorst. Ik hoop dat surfen leuk zal zijn en daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag.

Helena

Zweten in de zon!!!!

Hallo, ik ben het nu terug! Het is Helena hier.

Vandaag was het super heet en ik was aan het zweten!!! Het was 34 graden celcius!!! Gelukkig had ik een korte broek aan en een niet te warme t-shirt. Zelfs nu ook dat het al avond is ben ik aan het zweten en het is hard om niet een glaasje water te gaan halen. Straks is het tijd voor bed maar ik will niet onder de dekens gaan omdat het zooooo warm is! Ook dat het nu November is, is het bij jullie waarschijnlijk koud. Het gaat zo de hele week zijn dus ik moet vast en zeker frisse kleren aan doen. Ik zal ook in het frisse moeten blijven. Nu ben ik wel eght warm hoor en ook mijn handen en voeten! ze zweten. Gelukkig gaan we vrijdag in het frisse water van de Stille Oceaan want daar komt het zeewater van Ventura van. Gisteren was het ook heel warm aan de zee en ook heel leuk. De golven waren ook heel goed, en vrijdag gaan we ook gaan surfen omdat wij dan een dag af hebben. Nu moet ik een glaasje water gaan halen en in bad gaan. daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag!!!!!!

Helena

perfect day at the beach

"Another beautiful day at the beach!" het lijkt wel onze slagzin te worden waarmee we in de namiddag de zoveelste surfzondag besluiten. Ondertussen blijken we steeds weer dezelfde andere surfers tegen te komen, plezant.

Leuk ook, om te weten dat er een zeer goede sfeer is op deze veilige surfspot, er is geen competie, geen jaloezie of ongezonde strijdlust, maar een zeer hoge vriendelijkheidsgraad en iedereen houdt een oogje in het zeil op elkaars veiligheid, vooral op de kinderen, erg positief als je weet dat er op die plaatsen geen lifeguards van dienst zijn.

De drie jongsten worden ondertussen experts in het tandemsurfen en het triosurfen, Eveline wordt vlot in het stappen over haar longboard en heeft bijna het neusrijden vast, Catherine houdt er nog steeds de mooiste stijl op na en papa die heeft het ondertussen ook goed te pakken, hij pakt de ene golf na de andere op zijn 10ft board. Alexander die was er ook bij vandaag samen met zijn liefje, die hebben eerst een lange strandwandeling gemaakt, dan een paar golven bereden en toen nog lekker lang liggen keuvelen op het natte zand. En mama? De enige die het nog niet aandurfde had vandaag geen reden om het eens niet te proberen. De surfcondities waren ideaal, niet te koud water en een massa heerlijke regelmatige golven, mama deed vandaag haar eerste wankelijke evenwichtsoefeningen op een surfboard in de oceaan. Ze leende het wetsuit van de buurvrouw en de buurman als coach.

Naar goede gewoonte gaan we na zo'n dag gezellig samen ergens wat eten, een leuk surfers mexicaans restaurantje waar je rustig in natte broek en op blote voeten binnen mag, we kennen ondertussen de dingen die we lekker vinden zodat het bestellen steeds vlotter gaat.

Bij het buitenkomen is het iets na vijven en al goed donker, nog een half uurtje onderweg en dan in het pikkedonker de auto uitladen en ieder om beurt in de grote douche.

Moet ik je nog vertellen dat Benjamin en Helena om 7u al ver in dromenland waren en de rest snel volgden?

small waves

Wat doe je als de golven niet hoog genoeg zijn om stevig door te surfen en je nog geen zin hebt om naar huis te keren?
Trukken uithalen natuurlijk, zoals vorige week zondag:

Een trio-tje op Dave zijn longboard, van klein naar groot: Ben-Helena-Dave.


Het "paddle" surfen eens uitproberen, een nieuwe trend onder de grote surfers. Helena heeft onmiddellijk de stabiliteit te pakken, nu nog voorzichtig een kleine golf inpeddelen.

Onze zondagen lijken nu voorbestemd om het ijskoude oceaanwater op te zoeken.

smoke and puppets

Toch nog een enkeltje scary bewijsmateriaal van bangelijke momenten.

review

Het was leuk geweest dat een van de kinderen weer eens geschreven zou hebben over de halloween gebeurtenissen van afgelopen week, maar blijkbaar hebben ze niet meer zo veel zin in verslaggeving als ze in het begin hadden. Hun nieuwe leven draait nu volle toeren op hier en ook al lezen ze zelf wel regelmatig de blogtekstjes, het nalezen boeit hen blijkbaar meer dan het zelf archiveren.

Nogthans dat ze tegenwoordig zeer goed geworden zijn in "essays" schrijven, ze moeten het zo vaak doen voor school, het is gewoonweg een deel van de vakverwerking, op het einde van een hoofdstuk hebben ze een werkstuk af te geven dat het hele behandelde stuk uitlegt en het liefst nog zoveel mogelijk eigen opzoekingswerk en uitgediepte interessepunten erbij. En ons meisjes doen dat zeer goed, heel zelfstandig, om beurten op het oude laptopje en dan sturen ze dat door per email naar mij zodat ik het via de grote computer op 'schoon' papier kan uitprinten, welja, Eveline trekt daarin haar eigen plan, als highschool-er wil ze mama er niet meer bij betrekken.

By The Way, about Halloween: ze hadden op dinsdag een Halloween Party op school en 's avonds zijn ze op straat geweest om hun mandjes of zakken te gaan vullen aan de deuren of om het op zijn Amerikaans te zeggen, te gaan "trick or treat" -en. We zijn daarvoor niet hier gebleven, onze buurt was leeg en pikkedonker, geen kat te zien, voor die dingen moet je in de 'suburbia' of woonwijken zijn. Wij trokken dus naar onze vorige woonomgeving, de "DosVientosRanch", een nieuwe en rijke buurt, we parkeerden rechtover ons oude huis en trokken met de ex-buren door de naburige straatjes. En de buit was groot, maar gelukkig toch wat minder dan vorig jaar, ook wel meer lekkere dingetjes ertussen (vind ik toch). Omdat we door het jaar al geen snoepgoed kopen, is dit nu wel extra fijn om 's morgens wat uit te kiezen om bij de lunch in het bruine zakje te stoppen. De harde, te zoete dingen blijven toch liggen en zullen we dan na verloop van tijd wel half versuikerd bij de 'trash' gooien.

Foto's? We hebben er een paar maar die zijn niet weblogwaardig, je mag er dus zelf eentje verzinnen, fantasie en verbeelding zijn soms mooier dan de platte werkelijkheid.

pumpkin carving

(klik op de vierkantjes en je ziet de volledige foto)

Wie pompoenen uitzoekt op de pumkinpatch moet ze ook nog "carven" zodat ze echte Jack O'Lanterns worden, een plezant gezamelijk creatief moment dat we gelukkig buiten konden doen want het werd een heel erg "messy" boeltje op afgelopen zaterdagnamiddag. Het was onze eerste praktische kennismaking -vorig jaar hadden we het te druk met verhuizen- en het ging al meteen heel goed. Dankzij de voorstudie op het internet, waar we ook nog leuke sjabloontjes haalden, hadden we geen noemenswaardige problemen. Het was even wennen aan de nieuwe "tools" maar eens ze goed bezig waren ging het verder vanzelf.
Alex en Eveline hadden het te druk met andere belangrijke dingen, van hun pompoen zullen we dus nog soep kunnen maken, maar de andere drie staan te griezelen op deze vroege donkere herfstavonden.

superweekend

Voor de kinderen zat de weekendprogrammatie supervol, mama en papa hollen er dan maar een beetje achteraan, toch met een voldaan gevoel, kindjes gelukkig = wij ook!

Nu is iedereen weer naar school, een uurtje later door de uurverandering, papa is gaan werken en mama hersteld alle weekendschade in huis en probeert alles weer wat op orde te krijgen. De auto is ondertussen ook weer proper, vanbuiten (carwash) en vanbinnen, wetsuits hangen uitgespoeld te drogen, surfboards liggen weer op het rek, de was is aan't draaien en de crockpot zit al vol zodat we om 6u vanavond weer een heerlijk stoofpotje hebben.

Helena de bosgeest

We zijn aan't naaien!

Helena wou haar Halloween kostuum zelf maken en om het haar zo volledig mogelijk zelf te laten doen hebben we er een klein kunst-en-vliegwerk-stukje van gemaakt. Dat wil zeggen, voor de basis neem je al bestaande kledingstukken en die vorm je om tot het gewenste resultaat, in haar geval een 'bosgeest'.

Zo had ik nog een zwart katoenen kleedje, we kochten een effen zwarte t-shirt en een heleboel vilt in de knutselwinkel Michaels. Van die verschillende herfstkleurtjes knipte ze allemaal blaadjes uit, de nerven tekende ze erop en toen hebben we ze op het kleedje vastgenaaid.

Bij een kostuum hoort ook een gepaste haartooi, dat worden ook allemaal herfstblaadjes, maar nu van een bosje zijden herfst gebladerte, die trekken we los en zullen ze met haarspelden in haar mooie goudkleurige haar vaststeken.

Vanavond is het Monster Mash op school, een groots opgezet festival voor als het donker wordt, spelletjes spelen, dansen en springen, maar vooral lekker griezelen in je Halloween outfit.

Farmers Market Tour

Benjamin raakt meer en meer bevriend met zijn nieuwe klasgenootjes, alhoewel hij tijdens de speeltijd nog steevast met zijn 'oude' vrienden gaat spelen, alsook voor de afspraakjes bij elkaar thuis, zo is Chase de topper als speelkameraad, maar ook een zekere Connor en Tasso en Ryan.

Deze week heeft hij het al heel regelmatig over 'Noah' gehad uit zijn klas, want die zijn mama is een 'sherif' en de papa een 'firefighter', in Ben's ogen kun je het werkelijk niet beter treffen, hij kijkt dus heel erg op naar die jongen. Deze week waren de beide ouders even komen spreken voor de klas, over hun beroep, vooral wanneer je zoal een 'ticket' (=boete) kunt krijgen heeft hij goed begrepen, ook voor het niet dragen van je helm op de fiets!

Nu heeft die mama een goeie relatie met de organisatie van de Farmers Market en omdat ze deze week over planten leren, ook de eetbare, had ze een rondleiding voor hen kunnen versieren, na school welliswaar want de markt begint maar om drie uur en de school is al vroeger uit. Afspraak aan de ingang van het afgebakend terrein, een tiental kinderen hadden het gehaald met mama of papa en eventuele broertjes en zusjes.

Het begon al met het proeven van druiven, van rozijnen die van die druiven gemaakt zijn, van een andere soort druiven die te schoon zijn voor verwerking, van Aziatische vruchten die op appels lijken en dan een Aziatische peer, sappige nectarinen, verse cheddar kaas, gedroogde appelschijfjes, oranje worteltjes maar ook gele gedipt in 'humus'. Het hele marktplein(tje) gingen we rond, al proevend met een dipje uitleg, voor sommigen een echte openbaring, dit gewone, eenvoudige uitstapje op het marktje van de plaatselijke boeren.

Op het einde kregen ze elk een 'gift certificate' van 1 dollar, Ben en zijn vriend Chase hebben die samengelegd en toen konden ze een small size bag 'kettle corn' (=vers gepofte mais in een reuzachtige open ketel) kopen! Wat een vreugde!