mijn sneeuw vakantie

De laatste week ben ik op vakantie geweest in 2 andere staten van Amerika. Vorige week vrijdag zijn ik en een vriendin, Olivia, vertrokken op onze vakantie. Onze eerste stop was in Utah, dat was ongeveer 10 uur rijden langs Las Vegas. Die vrijdag hebben we helemaal gewoon in de auto gezeten. Dat was wel heel saai. Maar als je wat slaapt en naar wat films kijkt gaat dat wel. Daar in Orem, Utah zijn we 's avonds togekomen. We verbleven bij familie van hen voor de nacht. De volgende dag, zaterdag, zijn we weer op weg vertrokken naar Rexburg, Idaho. Dat was ongeveer 5 uur rijden, dus het was wel wat minder. Daar verbleven wij met vrieden van hen voor 4 dagen. Natuurlijk lag er heel veel sneeuw, daarom zijn we wel veel buiten geweest in de sneeuw en daar hebben we dan veel gespeelt. We zijn ook zelfs een dag gaan snowboarden, dat was wel erg leuk maar ook wel een beetje moeilijk omdat het onze eerste keer was. Daar heb ik dan ook met die familie kerstmis gevierd.

Na een paar dagen was ons verlof daar over, dus we vertrokken op onze weg terug. We hadden dan weer gestopt in Utah, en daar zijn we 2 dagen gebleven. Een van die dagen zijn ik en Olivia weer een halve dag gaan snowboarden. 't Was wel een beetje duurder, maar zeker de moeite!!!

De volgende vrijdag, was ons verlof daar over dus terug vertrekken naar ons stadje. Dat was weer de hele dag rijden. We hadden wel veel films bekeken en ook zeker wat gerust. En nu ben ik al een paar dagen thuis. Dat was dus wat ik allemaal ongeveer heb gedaan. Kusjes van Eveline.

Twee fotootjes met mijn gsm:

Arizona, een staat waar we door gereden zijn

Nevade, een andere staat waar we doorgereden zijn. De staat waar Las Vegas is.

Solvang

Een weekje thuis tussen kerst en nieuw voor papa. Veel was er niet gepland, behalve dat we het rustig aan zouden doen, eens wat langer uitslapen, de nodige klusjes opknappen en ook wel eens een dagje erop uittrekken.

Zo reden we donderdag naar het noorden, tot voorbij Santa Barbara, nog wat verder het binnenland in, een omweggetje via een stijl eenvaksbaantje recht de berg op om door het beveiligingshek oude, kleurrijke rostschilderingen te zien van de oude Chumash indianenstam. Op een bangelijk hoekje draaide papa de chevy rechtsomkeer, reden we de berg weer af en gingen nog een heel eind inlands tot we Solvang vonden.

Solvang, wat "zonnige velden" betekent, is een Deens dorpje met Deens-Amerikaanse bewoners, traditionele molens, gebouwen, restaurants en bakkerijen, opgericht in 1911 door een groep Deense onderwijzers uit de midwest die deze vallei opkochten voor hun Deense volksschool.

We aten rode kolen met worst en frikadellen en aardappelpuree met een goeie bruine saus erbij als lunch in het Bit O'Denmark restaurant, het oudste en meest traditionele eetgelegenheid, kochten een sprookjesboek van Hans Christian Anderson uit zijn museum en brachten een zak vol lekkere Deense versgebakken boterkoeken mee als ontbijt deze ochtend.

Benjamin vond het een zeer leuk dorp, dat er volgens hem zo oud uitziet omdat er veel arme mensen wonen.
Gekleed in de traditionele klederdracht, het viel me niet eens op. Als we de toeristische drukte mogen geloven, zullen ze wel aardig kunnen rondkomen.

balsahouten doosje

Helena heeft een doosje in elkaar geknutseld met een echt dekseltje dat erop en eraf kan. Dat doosje maakte ze van stukjes balsa hout die ze op maat moest snijden en dan in elkaar kleven. Het dekseltje was nog het moeilijkst, want dat moet er netjes overheen passen.

Helemaal recht en stevig vastgelijmd, versierde ze het nog met vijf surfboards en sterren en hartjes, de surfboards van Big Z. uit Surf's Up. Het doosje was voor papa. Hij is er erg blij mee en zal het volgende week meenemen naar zijn bureau waar het naast de Surf's Up computers komt te staan. Een doosje voor kleine prulletjes.

kerstdag

Wat een mooie dag!
Misschien niet wat je je van een kerstige dag voorsteld, maar wel zoals wij ze het liefste hebben. Genieten van elkaar, geen verplichte uitstappen, maar doen waar wij zin in hebben.

Drie dansende (b)engels proberen hun nieuwe dvd Twister uit, leuke animatie die hen danspasjes aanleerd, ze vinden het super om te doen, eindelijk weer eens een bewegingsspelletje want die zijn veel beter voor hun gemoed dan al dat electronisch gedoe dat kinderen te veel doet gaan stressen.

Nadat Catherine haar spaarpot had bijeengeteld besefte ze plots weer dat er nog veel nodig is eer ze genoeg bijeengespaard zal hebben voor haar eigen laptop, daarom wou ze graag wat klusjes doen. Nadat alle opgelegde werkjes klaar waren vond ze de keukenramen toch wel erg vuil en begon ze die ijverig te wassen. Dankje Kerstman!

En Legoland heeft duidelijk zijn doel niet gemist, sindsdien zijn ze allen weer in de ban van de rood-geel-blauwe blokjes. Alle dozen liggen leeggekieperd op de benedenverdieping en daarvan worden weer modellen gebouwd. Papa is blij dat hij ook mag helpen.

Natuurlijk mocht een strandwandeling niet ontbreken, via een piepklein parkingetje naar een piepklein strandje, verborgen achter de rotsen, het was er aangenaam vertoeven.

Nadat we de gourmetoverschotjes van kerstavond opgebakken hebben, gingen we samen nog naar de film "Eragon", een mooie en spannende afsluiter voor kerst in een zo goed als lege filmzaal.

kerstavond

Dit jaar hebben we onze traditie helemaal weer opgepakt. We zouden gourmet gaan doen, maar ons electrisch toestel hebben we, zoals alle andere, in Belgie moeten achterlaten, we gingen dus op zoek naar een nieuw. Zoals dat meestal bij ons gaat, een beetje laat, dezelfde dag dus. Gelukkig is hier op zondag alles open en was het helemaal niet meer druk, maar we hebben wel zes winkels afgelopen eer we vonden wat we nodig hadden, eentje voor acht personen.

Groentjes en vlees en alle andere voedingswaren waren in een wip aangekocht en het (voor)bereiden verliep ook vlot. Vol ongeduld zaten we te wachten tot het laat genoeg was om met het feest te beginnen. Vooral voor Benjamin kon dat niet rap genoeg zijn en toen de pannetjes warm waren kon hij het ene hamburgertje na het andere niet snel genoeg bakken, hij wipte op en af zijn stoel, bakte ook nog vlijtig groentjes en gratineerde zijn broodje met kaas en tomaat. Echt feest, voor iedereen trouwens.

De pakjes deden we ook maar ineens, niet echt zoals de Amerikanen want die doen dat op kerstochtend, maar de sfeer zat er goed in en zo konden we de gezelligheid nog een heel tijdje rekken. Ondertussen tsjoekte de Legotrein lustig verder.

Op schoot bij Santa.

Arme Santa Claus, van 's ochtends tot 's avonds ontvangt hij kinderen voor de verplichte foto en daarna een lieve knuffel, voor dat laatste waren wij al een beetje groot, maar voor de foto mocht het zelfs met de hele familie.

Ons kerstkadootje.

Een wondermooie Kerst gewenst, speciaal voor jou.

Een bord vol wensen.

Het gebeurde op die zaterdagavond, toen de halve buurt binnenviel voor de jaarlijkse wandelende kerstbijeenkomst. Het begon met "Zalige Kerst" van Eveline en toen vond Alex dat niet werelds genoeg en schreef er "Happy Hannukah" bij voor Kara. Maar wat dacht je nog van "Merry Christmas" ook, want dat zou tenminste iedereen kunnen begrijpen? Toen gingen de poppen aan het dansen, Japanse Mitsuki schreef het in het Japans en samen met Amerikaanse Matt zochten ze naar de correcte Chinese tekens. Maar Roemeens/Duitse Peter wou ook dat krijtje eens gebruiken en deed er nog de Duitse wensen bij, maar ook in het Roemeens en ook nog eens in het Hongaars. Amerikaanse Michelle die stond ook te popelen want zij kan een goed mondje Spaans, dat wou zij graag opschrijven en haar Amerikaanse vriend is helemaal weg van Italiaans dus nam hij snel haar krijtje over. En dan Amerikaanse buurvrouw Randy kan wat Frans, dat wou zij dan weer krijten. Maar oh wee, papa Bert zag daar 2 dikke schrijffouten staan, hij moest dus dringend bijspringen en haar een -2 bijschrijven. Toen werd er eens hartelijk gelachen en de gezellige samenkomst ging gewoon weer verder.

Dat is nu een week geleden, maar het bord hangt nog steeds beschreven bij ons in de keuken aan de muur. En zeg nu niet meer dat die Amerikanen hier niet multicultureel willen zijn!

NPHS Winter Concert

Of het "Newbury Park High School Concert Choir and Panther Chamber Singers" presenteren hun Winter Concert, December 20 & 21 2006.

Wij gingen gisterenavond, het begon om 7 u. 's avonds en eindigde pas ruim na negen. Een dikke twee uur luisteren naar koorgezang, om eerlijk te zijn waren onze verwachtingen niet hoog gespannen. Maar, O... dat draaide helemaal anders uit, het niveau lag hoog, kwaliteit was prima en de sfeer was top, een concert op topniveau en dit gebracht door jongeren tussen de vijtien en achtien jaar oud, met Kara (alt) en Alex (bas) tussen alle anderen. Elke dag samen oefenen op school van zeven tot acht in de ochtend, zorgde voor ons mooiste Kerstgeschenk.

Mijn dierbaar mini digitaal cameraatje heeft weer eens zijn best gedaan, 1 Gb aan filmpjes heb ik ermee geschoten, deze ochtend heb ik ze aan elkaar geplakt, een compilatie van acht minuten van een twee uur durende show die geen seconde dode momenten had, waar de verveling niet ging toeslaan, die de hele avond hemels mooi klonk. Die paar minuten zijn maar een wink, doch 8 minuten is te lang voor het internet. Toch, het staat er helemaal op, speciaal voor Oma en Meme, omdat zij ook al jaren elk in hun koor zingen, ik weet dat zij het wel zullen weten apprecieren.

(Voor hen als jonge bejaarde internetgoeroes deze boodschap: doordat dit filmpje wat langer is, zal het even duren eer het goed is ingeladen, het zou kunnen dat het af en toe eens hapert, om dit te voorkomen laat je het rode lijntje eerst volkleuren. Merry Chirstmas!)

(De CD is besteld maar zal pas in januari klaar zijn.)

Voor wie het interesseert: "geniet ervan"!

Show us your lights

Heel wat huizen zijn uitbundig opgedirkt met kerstversieringen en verlichting, onze povere lichtkransjes zijn er niets tegen.
De plaatselijke krant vraagt naar digitale foto's van adembenemend gedecoreerde huizen, waar Santa zijn zonnebril nodig heeft om op het dak te landen. Deze worden online gepubliceerd.

Net zoals we vorig jaar deden, zullen we nu ook een keertje een avondje uitrijden, in pyjama in het donker langs de mooiste kersttafereeltjes. Nee, kerststalletjes zijn schaars, maar Santa's, rendieren, pinguins, candy canes in overvloed.

De week voor Kerstmis

Bah, de week voor Kerstmis en ze is ons er werkelijk te veel aan.

Buren met kindjes zijn zondag al vertrokken naar Duitsland en nu voelt het hier zo leeg. Het is ons veel te vroeg opstaan en veel te vroeg donker, ze krijgen nog veel te veel huiswerk en 's avonds zijn er nog te veel andere dingen te doen. Te druk dus om in kerstsfeer te komen en gezellig hele dagen op pakjesjacht te gaan.

Eveline zwemt zich iedere dag te pletter in het slechts spaarzaam verwarmde buitenzwembad van de school, waterpolo op zijn best, "alleen mijn handen hebben koud" antwoord ze me als ik vraag of het niet koud is. (Deze ochtend lag er rijm bij 4 graden celsius, ik sta met bevroren tenen in mijn winterschoenen aan de zijlijn met een dikke trui, bodywarmer en muts en handschoenen! Brr. ik moet er niet aan denken om er ook in te springen!)

Vrijdagochtend zeer vroeg vertrekt ze richting Utah en de dag daarna verder naar Idaho, een rit van 20 uur, ze mag mee op snowboardvakantie met een vriendinnetje en haar papa, daar logeren ze bij vrienden op een grote ranch, naast de universiteit waar ze de hele sportaccomodatie mogen gebruiken, de gelukzakken!

Alexander vertrok deze ochtend weeral eens om 6u naar school, generale repetitie voor hun kerstconcert vanavond en morgenavond met het "Concert Choir". Zijn Tuxedo hangt klaar, zijn stem is gesmeerd en onze plaatsen zijn gereserveerd.

rekenen met Balsa Wood

Kinderen die de reken- en wiskundeles al lang begrepen hebben en al meer dan voldoende extra oefeningen gemaakt hebben, worden wel eens apart genomen zodat de rest van de klas rustig verder kan oefenen zonder dat zij zich moeten gaan vervelen.

Zo hadden ze al eerder eens dat lekkere pumpkinbread gemaakt.

Vandaag knutselden ze met Balsa hout, de lichtste en zachtste commerciele houtsoort, vaak gebruikt voor modelvliegtuigjes, zo zacht dat een scherp mesje of schaar voldoende zijn om het te snijden. Ik was weer helpmama.

Ze maakten eerder al een ontwerp en deze ochtend moesten ze dat eigenhandig uitwerken. Rekenen, meten, tellen en uitsnijden, plakken en rekening houden met de resterende tijd. Zo moest Helena haar ontwerpje aanpassen, maar het werd een erg mooi 'voorwerpje', vanavond thuis geschilderd en morgen inpakken voor onder de kerstboom, een kadootje voor ... ah nee, dat verklap ik niet!

Progressive Xmas dinner

De negende keer was het al, dat de hele buurt de week voor Kerst een etentje houdt en er van huis naar huis gegaan wordt voor de verschillende gangen. Erg leuk. Vorig jaar was het onze eerste keer en dit jaar stelden wij ons huis open voor de soep.

Buurvrouw r. had een Brocolli Schrimp Soup gemaakt en ik maakte mijn Galapeno Ginger Butternut Squash Soup en nog een gewone prei soep voor de kinderen. Vooral de 'spicy' soep viel erg in de smaak, de mannen maakten er verscheidene keren complimentjes over, waar ik dat als Belgian Girl dan toch geleerd heb? Maar ik groeide ondertussen van fierheid, glimlachte eens en heb dan braaf het hele receptje uitgelegd aan de vrouwen.

Anderhalf uur was het vertoeven bij ons binnen, alle stoelen en lege plaatsen waren gevuld, luide stemmen, wijn en bier dat rijkelijk vloeide, kinderen spelend met de blokken, en in een wip stond het zwarte krijtbord vol met kerstwensen in al de verschillende moedertalen van de bezoekers.

De potten zijn leeg, het huis is weer opgeruimd en stil, we tellen nu af naar Kerst, maar eerst nog een weekje school.

Helena's Play

Hoe kan je nu beter de geschiedenis leren dan door het na te spelen in een musical? Haar of zijn personage te mogen zijn en er een sketch over uit te beelden?
De belangrijke Amerikanen uit de 20ste eeuw werden een voor een geprezen op het podium, Eleonar Roosevelt, Rosa Parks, the brothers Wright, Walt Disney, enz., ze zongen er een lied over en zullen ze nu nooit meer vergeten!
Helena kreeg al meteen de rol van Angelica, de presentatrice.

"It's the greatest awards show ever seen on TV, for the greatest Americans of the 20th century! Statesmen, artists, athletes, musicians, scientists, and many more are honored in a prime-time presentation (complete with commercials). The Wright Brothers, Rosa Parks and M.L. King, Georgia O'Keefe, Louis Armstrong, and Cesar Chavez all win awards. Back-stage interviews take us behind the scenes as Teddy, FDR, and Eleanor duke it out for "favorite Roosevelt," and Babe Didrikson and Babe Ruth compete for Best Athletic Babe. Where else can you see Henry Ford rap? Students are introduced to many of the major figures in modern American history in a fun and tuneful show. "

Een heel klein stukje uit het begin van de show, je hoort haar praten en zingen:

talenkwestie

Helena stelde gisteren deze vraag: "Waarom spreken wij thuis altijd Nederlands, da's zo raar en niemand doet dat hier toch?" Zelfs na enige uitleg vond ze het nog steeds eigenaardig dat we dat wellicht altijd wel zullen blijven doen, maar ze begrijpt het nu weer.

Alexander maakt ook wel eens meer de opmerking "Don't speak Dutch mom!" maar daar heb ik begrip voor als zijn vriendin hier ook ergens rondloopt.

En dan onlangs, een van Evelines vriendinnetjes ging een keertje een dag mee surfen. Later had ze verteld aan een ander vriendinnetje "Oh Eveline's family is SO cool, they all can speak Dutch, can you believe that, they ALL can, even Eveline!"

plots gegroeid

"Ik voel me ineens zo groot de laatste tijd!" verteld Ben me voor het slapengaan. "Het is net alsof ik zo plots een jaar ouder geworden ben, baf zo ineens", geeft zichzelf een tik op zijn hoofd en trekt een zot gezicht.

Inderdaad, ik had ook al zoiets gemerkt de laatste dagen, hij zit zo goed in zijn vel. Hij grapt, hij lacht, rent, maakt vlijtig huiswerk, is plezierig en behulpzaam. Echt plezant!

Kerst in huis, de start.

Het begon met het motto "onbreekbare en kindvriendelijke ornamenten" en we zijn dat blijven doen. Ieder jaar wordt de verzameling groter, vooral vlak na de kerstdagen gaan we graag op zoek naar koopjes van -75%, om het volgend jaar verrassend uit te roepen "Hey, dat heb ik nog nooit gezien, is het nieuw?" En soms, kopen we ook iets aan de volle prijs, leuke dingetjes die ons aanspreken.

We doen niet mee aan modegrillen, we doen het niet Europees en ook niet Amerikaans, we hebben onze eigen stijl. Ieder jaar hangt die boom voller en kunnen we er uren in zitten turen.

Onmiddellijk de dag na Thanksgiving zie je overal de kerstverlichting aanspringen, rondrijdende kerstbomen op de autodaken, lichtgevende figuren en opblaastaferelen uit de grond rijzen en is de kerstafdeling in de warenhuizen zo goed als leeggeplunderd en dan spreek ik over 24 november!

Nee, daar doen wij niet aan mee, veel te vroeg. Ook het volgende weekend was het nog niet aan ons besteed, stel je voor, nog voor Sinterklaas geweest is, we moesten er niet aan denken. Trouwens, was het nog zulk prachtig warm zomerweer, dat het ons helemaal ongepast leek.

Maar dit weekend was het zover. Sinterklaas is weer vertrokken en kouder of natter winterweer als we nu hadden, zal het niet meer worden. De ideale dag. Bewolkt en frisjes, met een goede trui aan trokken we samen op weg op zoek naar de perfecte kerstboom en net toen we die kanjer van 2 meter op het dak aan het vastbinden waren, vielen de eerste regendruppels, we konden het niet beter treffen.

Thuisgekomen hebben we die snel de garage in gedragen en vanochtend begonnen we eraan.

Nog samengehouden door het net, werd hij netjes kaarsrecht vastgevezen in de kerstboomvoet, water geven en dan alles voorzichtig losknippen.

Terwijl de Alexander 'zijn' buitenlichtjes installeerde met hulp van Benjamin, hebben de meisjes de boom gedecoreerd. Toen heeft papa met Helena wafels gebakken, nog voor die allemaal klaar waren, werden ze overvallen door een bende hongerige piraten, een kilo bloem en bijna niets blijft over! Even later lagen die languit bij kerstverlichting voor "Pirates of the Caribean 2", spannend, grappig maar ook een beetje eng.

Xmas 2006 - de foto's

spirit days

Stel je eens voor dat iedereen in pyjama naar school zou komen, zelfs de juffen en meesters! Dat je kamerjas en pantoffels je extra warm houden en je slaapknuffel ook meegaat! Gek he?

Zo zot zijn ze in Amerika, af en toe is er op vrijdag een "spirit day", op zo'n dag wil je tonen dat je school 'spirit' heeft en dan komt iedereen gekleed in het opgelegde thema, zoals vandaag PJ-day. Tijdens de lunchpauze zijn er spelletjes voor de spirit deelnemers en de klas met de meeste spirit wint en verdiend een prijs. Soms is dat voor de hele klas donuts, of komt de pizzaman langs of iets anders. Maar er is vooral heel veel FUN!

Benjamin die vond dat lekker makkelijk, "nu moet ik mij niet aankleden" riep hij blij in de ochtend. Hij heeft toch een fris exemplaar moeten aantrekken maar hij is vanavond wel zo in bed mogen kruipen, wat hem betreft mag het iedere dag PJ-day zijn.

Ben en het vliegtuig

Sinterklaas heeft Ben's hartewens vervuld.

Hij is de meest fantastische bouwer die we kennen, zowel met de Duplo blokken maakt hij hele stadsbuurten als met de K'nex zit hij geduldig uren te bouwen alsook met de klassieke Legoblokjes is hij een echte kunstenaar.

Als benjamin heeft hij al het speelgoed van zijn oudere zussen en broer maar natuurlijk is er niets zo leuk om zijn eigen gloednieuwe bouwpakket te krijgen.
Zo stond op zijn lijstje het Lego vliegtuig en andere Lego city voertuigen.
De Sint heeft hem ruim bedeeld dit jaar. De doos met het vliegtuig was het eerste wat na school open ging en voor het avondmaal was het helemaal klaar. En papa die dacht dat hij dat samen met hem in het weekend zou mogen doen. Pech papa!

Dat vliegtuig vliegt nu al de hele week door het huis. 's Ochtends vroeg landt het even op het grote mama en papa bed, dan duikt het langs de trap naar beneden en maakt een veilige landing op de keukenblok om na het ontbijt zich in de woonkamer te gaan parkeren waar het trapje wordt aangeschoven zodat alle passagiers kunnen uitstappen terwijl ze wachten tot Ben weer thuis komt van school.

Surfers pick up...

... a penguin's life.

(een van papa's beeldjes)

Links: Hoofdpersonage "Cody Maverick".

Cody verlaat zijn thuis op Shiverpool in Antarctica om zijn droom na te gaan, surfen in de grote "Big Z memorial Surf Off" competitie op Hawai'i.

De film is een documentaire van een waar gebeurd verhaal van de legendarische pinguin surfer genaamd "The Geek" (gespeeld door Jeff Bridges). , geinspireerd op een legende van de Hawiiaanse big-wave surfer Greg Noll.
Zie ook de film Riding giants. (apple trailer)

Chris Jenkins, de producer van de film "Surf's Up" was dinsdag op Hawai'i op een receptie in het 'Ola restaurant' in het 'Turtle Bay Resort' voor de pers. Daar werden stukken uit de film vertoond en de drie professional surfers, Kelly Slater, Rob Machado and Sal Masekela, die een rol hebben in de animatiefilm waren er ook.

Onze buurman bracht de plaatselijke krant mee, hij kwam net terug van een weekje surfen daar. Hij wist te vertellen dat het een ware hype is, alle surfers zitten met groot ongeduld te wachten op de film. Ook de pro-surfers die meespelen zijn ontzettend enthousiast, de sfeer zit er dus goed in.

Bij papa ook, nu stilletjesaan het balletje van publiciteit aan het rollen raakt en alle reacties zo super positief zijn, is er weer veel nieuwe energie.

(En misschien wordt de wereldpremiere wel in Hawai'i gegeven. YES!!!)

The Honolulu advertiser, het artikel

Sinterklaas

Morgen is het Sinterklaas, de verjaardag van de Heilige man "Sint Nicholas", gevierd in Nederland en Belgie.
"Sinterklaas" wikipedia
"Sinterklaas" the hollandring


In de Verenigde Staten heeft men Santa Claus, oorspronkelijk ontstaan uit een verkeerde uitspraak van de uit Nederland afkomstige Sinterklaas.
"Santa Claus" wikipedia
The true story of Santa Claus.

Als Belgen in de US hebben wij dus van beide het goede mee.

Dit weekend kwam hij net zoals vorig jaar met een bootje aan in Long Beach, speciaal voor alle Nederlandse en Belgische kinderen. We waren er dit jaar niet bij, Andrea en haar familie des te meer omdat ze meteen de taak hadden gekregen van Sint zijn helpers.

Omdat Sint en Piet op tijd terug in Nederland en Belgie moeten zijn, is hij vannacht reeds bij ons langsgeweest, gisterenavond hadden ze netjes hun schoentje gezet, liedjes gezongen en deze ochtend zeer vroeg opgestaan. En ja hoor, een waar festijn! Zelfs chocolade en omdat dit Amerika is, allemaal netjes hygienisch verpakt.
Er staan zelfs afdrukken in de as van de open haard!

Wat een trukken halen die Sint en Piet toch allemaal uit!

wat kies je?

Weekends zijn zonder meer gevuld, ook al is er op voorhand niets definitiefs gepland, een zaterdag is altijd druk en zo om, de zondag ook.

Vandaag daarentegen was volgeboekt, zo vol dat er keuzes moesten gemaakt worden door de kinderen.

Helena had een verjaardagsfeestje maar dat heeft ze afgebeld omdat ze mee wou gaan met ons.

Deze namiddag was er zeer uitzonderlijk een pre-screening van de film "Surf's Up" voor een bepaalde leeftijdsdoelgroep kinderen en hun mama's, van medewerkers. Zeer leuk om de film die slechts voor 40% klaar is, toch helemaal te kunnen zien in het kleine sony filmzaaltje, sommige stukjes zijn volledig af, andere slechts in storyboard, andere in ruwe robotanimatie en weer andere ergens daar tussenin, met muziek of zonder, het volledige verhaal waar nog aan gesleuteld zal worden gedurende enkele maanden. Toch wilden de makers reeds een idee krijgen wat het jonge publiek ervan gaat vinden, daarom deze allereerste vertoning in gesloten kring met daarna een geschreven en gesproken bespreking van alle details nog niet voor de buitenwereld bedoeld.

Nu het enkele uren heeft kunnen bezinken heb ik het gevoel dat hij het wel zal doen, er is genoeg variatie, humor voor klein en zeker ook voor groot, ook al zijn het -weeral- pinguins, de stijl een stuk frisser en jonger is dan wat we eerder zagen, denk ik nu aan Happy Feet. Ook al waren er soms stille momenten omdat het nu eenmaal technisch nog niet helemaal af is, toch ben ik niet gaan afdwalen, iets waar ik zeer goed in ben bij film kijken als het verhaal me niet helemaal boeit. Goed teken!

Eveline die had ook nog een waterpolo toernooi met 14 High Schools uit de regio, sinds gisterenmiddag was ze in de running, tot vanavond zes uur, hun ploeg eindigde 4de en daar is ze best heel erg tevreden mee, te bedenken dat ze als 1 van de 5 freshmans bij de JVarsity speelt en vandaag hun twee beste speelsters er niet bij konden zijn, erg moe maar voldaan ging ze vanavond nog babysitten. De arme meid ligt daar vast en zeker nu te slapen op de sofa.

Alexander zat nog het meest met een tweestrijd, de film natuurlijk maar ook met een limo naar Disneyland rijden waar zijn vriendinnetje meezingt in een groots kerstconcert. Hij koos voor het laatste en we geven hem geen ongelijk, maar, hij is ons nu wel een verslag verschuldigd.