pumpkin carving

(klik op de vierkantjes en je ziet de volledige foto)

Wie pompoenen uitzoekt op de pumkinpatch moet ze ook nog "carven" zodat ze echte Jack O'Lanterns worden, een plezant gezamelijk creatief moment dat we gelukkig buiten konden doen want het werd een heel erg "messy" boeltje op afgelopen zaterdagnamiddag. Het was onze eerste praktische kennismaking -vorig jaar hadden we het te druk met verhuizen- en het ging al meteen heel goed. Dankzij de voorstudie op het internet, waar we ook nog leuke sjabloontjes haalden, hadden we geen noemenswaardige problemen. Het was even wennen aan de nieuwe "tools" maar eens ze goed bezig waren ging het verder vanzelf.
Alex en Eveline hadden het te druk met andere belangrijke dingen, van hun pompoen zullen we dus nog soep kunnen maken, maar de andere drie staan te griezelen op deze vroege donkere herfstavonden.

superweekend

Voor de kinderen zat de weekendprogrammatie supervol, mama en papa hollen er dan maar een beetje achteraan, toch met een voldaan gevoel, kindjes gelukkig = wij ook!

Nu is iedereen weer naar school, een uurtje later door de uurverandering, papa is gaan werken en mama hersteld alle weekendschade in huis en probeert alles weer wat op orde te krijgen. De auto is ondertussen ook weer proper, vanbuiten (carwash) en vanbinnen, wetsuits hangen uitgespoeld te drogen, surfboards liggen weer op het rek, de was is aan't draaien en de crockpot zit al vol zodat we om 6u vanavond weer een heerlijk stoofpotje hebben.

Helena de bosgeest

We zijn aan't naaien!

Helena wou haar Halloween kostuum zelf maken en om het haar zo volledig mogelijk zelf te laten doen hebben we er een klein kunst-en-vliegwerk-stukje van gemaakt. Dat wil zeggen, voor de basis neem je al bestaande kledingstukken en die vorm je om tot het gewenste resultaat, in haar geval een 'bosgeest'.

Zo had ik nog een zwart katoenen kleedje, we kochten een effen zwarte t-shirt en een heleboel vilt in de knutselwinkel Michaels. Van die verschillende herfstkleurtjes knipte ze allemaal blaadjes uit, de nerven tekende ze erop en toen hebben we ze op het kleedje vastgenaaid.

Bij een kostuum hoort ook een gepaste haartooi, dat worden ook allemaal herfstblaadjes, maar nu van een bosje zijden herfst gebladerte, die trekken we los en zullen ze met haarspelden in haar mooie goudkleurige haar vaststeken.

Vanavond is het Monster Mash op school, een groots opgezet festival voor als het donker wordt, spelletjes spelen, dansen en springen, maar vooral lekker griezelen in je Halloween outfit.

Farmers Market Tour

Benjamin raakt meer en meer bevriend met zijn nieuwe klasgenootjes, alhoewel hij tijdens de speeltijd nog steevast met zijn 'oude' vrienden gaat spelen, alsook voor de afspraakjes bij elkaar thuis, zo is Chase de topper als speelkameraad, maar ook een zekere Connor en Tasso en Ryan.

Deze week heeft hij het al heel regelmatig over 'Noah' gehad uit zijn klas, want die zijn mama is een 'sherif' en de papa een 'firefighter', in Ben's ogen kun je het werkelijk niet beter treffen, hij kijkt dus heel erg op naar die jongen. Deze week waren de beide ouders even komen spreken voor de klas, over hun beroep, vooral wanneer je zoal een 'ticket' (=boete) kunt krijgen heeft hij goed begrepen, ook voor het niet dragen van je helm op de fiets!

Nu heeft die mama een goeie relatie met de organisatie van de Farmers Market en omdat ze deze week over planten leren, ook de eetbare, had ze een rondleiding voor hen kunnen versieren, na school welliswaar want de markt begint maar om drie uur en de school is al vroeger uit. Afspraak aan de ingang van het afgebakend terrein, een tiental kinderen hadden het gehaald met mama of papa en eventuele broertjes en zusjes.

Het begon al met het proeven van druiven, van rozijnen die van die druiven gemaakt zijn, van een andere soort druiven die te schoon zijn voor verwerking, van Aziatische vruchten die op appels lijken en dan een Aziatische peer, sappige nectarinen, verse cheddar kaas, gedroogde appelschijfjes, oranje worteltjes maar ook gele gedipt in 'humus'. Het hele marktplein(tje) gingen we rond, al proevend met een dipje uitleg, voor sommigen een echte openbaring, dit gewone, eenvoudige uitstapje op het marktje van de plaatselijke boeren.

Op het einde kregen ze elk een 'gift certificate' van 1 dollar, Ben en zijn vriend Chase hebben die samengelegd en toen konden ze een small size bag 'kettle corn' (=vers gepofte mais in een reuzachtige open ketel) kopen! Wat een vreugde!

Halloween preparations

We hebben het super druk deze week, door ons huiswerk maar vooral om ons goed voor te bereiden op Halloween, volgende dinsdag is het al zover!

Er wordt dus hard gebrainwashed over de costuums.

Benjamins' ligt al klaar, verstopt want niemand mag het al weten.

Helena zit met wilde plannen in haar hoofd om zelf wat te maken.

Catherine heeft een duidelijk beeld en reserveerde reeds haar attributen.

Eveline, daar weten we nog niets van, die heeft het reuzedruk met babysitten en carwashen en waterpolo, die komt zeker op de laatste minuut nog wel af.

Alexander die gaan met een hele bende Scooby Doo spelen en raad eens voor wie hij niet veel moeite moet doen om er op te gelijken?

Maar we moeten ook nog pompoenen carven om er Jack O' Lanterns van te maken.

En halloween gebakjes bakken voor de fundraising maar ook voor ons burenfeestje op zaterdag en vrijdagavond hebben we ook al Monster Mash party op school.

We hebben nu wel geen Sinterklaasfeest meer maar hebben er wel een leuke en gezellige Halloweenperiode voor in de plaats gekregen.

surfing season

Gisteren waren er prachtige hoge en regelmatige golven, maar vandaag ook.

Ondanks dat het niet gepland was om te gaan en we gisterenavond de auto gekuist hadden, omdat die na het surfen altijd vol zand ligt vanbinnen en er langs buiten zo'n vettig laagje opplakt door de oceaan en we vandaag een propere activiteit zouden gaan doen, zijn we toch gegaan.

Omdat we eind oktober zijn en we dezer dagen genieten van een gunstige warme Santa Ana wind waardoor het eindeloos aangenaam vertoeven is op 'the beach' maar vooral, omdat de golven nu op zijn best zijn. Door de abnormale windrichting worden de golven nu anders gestuwd, waardoor het nu buitengewoon surfweer is.

Die kans mogen we dus niet laten liggen en profiteren wat er nog te genieten valt. Uiteindelijk staat ook voor ons de winter voor de deur, voor kleine kinderen wordt de oceaan dan net iets te koud, ook met wetsuit, booties, handschoenen en hoody.

the Pumpkin Patch

Een weekend is maar kort, daarom propten we deze zaterdag vol met activiteiten. Het warme weer gecombineerd met goeie surfcondities zorgden ervoor dat de auto in de ochtend werd volgeladen met surfboards en wetsuits, richting Mondos. Zaterdag is ook waterpolo wedstrijd, dus werd er op tijd vertrokken richting zwembad, toen zagen we een tradiotionele pumpkin patch, of pompoenenveld waar je met kruiwagen je eigen pompoenen mag uitkiezen, rechtstreeks van de kwekers.

Hop, die auto uit en in zwembroek, short of handdoek het stoffige veld op.
"Iedereen mag zijn eigen pompoen kiezen!" moest ik hen geen twee keer roepen.
Benjamin koos een hele grote, Helena koos zorgvuldig voor een mooi gevormde middelmatig groot, Catherine die wou een klein rond bolleke, Eveline een tusseninnetje en voor Alex een mooie ovalen.

Het "carven" is voor later, dat wordt een gezamelijk creatief familiemoment.

Eens alles in de kruiwagen naar het stalletje om af te rekenen.

-------$12.oo--------$10.oo--------$8.oo--------$6.oo--------$4.oo--------$2.oo-------

Daarna ging Eveline nog naar een verjaardagsfeestje, reed papa door de carwash en aten we 's avonds pumpkin pie uit Costco terwijl we keken naar "Over the edge".

gevaarlijke dieren

De kinderen hun school ligt midden in een zeer recent aangelegd woongebied, aan de rand van de Santa Monica Mountains.
Een stuk natuur dat tot zes jaar geleden slechts bestond uit woest struikgewas, de habitat van coyotes, slangen, raccoons, skunks, konijnen, govers, bobcats en ook de mountain lion.

Deze dieren zijn gelukkig schuw voor mensen en verstoppen zicht meestal zo goed dat we ze maar zelden te zien of te horen krijgen. Voor de gevaarlijke soorten is dit een goede zaak.

"Het zijn niet de dieren die naar de mensen komen maar de mensen naar de dieren!" heeft Benjamin vandaag op school geleerd.

Vanmorgen werd er een mountain lion gesignaleerd achter de school. Mountain lions zijn gevaarlijk en kunnen kinderen aanvallen als ze honger hebben. Er werd door bevoegde instanties gezocht met helicopters maar ze vonden enkel een bobcat die ronddoolde in de buurt. Misschien had die persoon het verkeerd gezien en een bobcat verwisseld voor een mountain lion? Maar de school nam geen risico's, de kinderen mochten niet buiten spelen en niemand mocht alleen naar huis, alle ouders werden opgebeld met de uitdrukkelijke vraag de kinderen aan de schoolpoort af te halen.
Er waren dus monsterfiles in de pick-up lines.

We zouden na school weer naar het nieuwe speelparkje gaan achter de school, maar dat plan hebben we dan maar afgeblazen, er zijn gelukkig nog vele andere speelparkjes te ontdekken.

minimum days

Sally en Helena in het midden, twee goeie vriendinnen, boven het broertje en beneden Benjamin, een zotte bende.

Als het schooljaar weer een dikke maand bezig is, dan willen ouders wel eens een prive gesprekje met de leerkracht en die leerkracht kent ondertussen de kinderen voldoende zodat het afspraakje nuttig en leerrijk is. Dat noemen ze dan "oudercontact" op zijn vlaams, "parent teacher conference" op zijn amerikaans.

Zoals ik het me herinner van in Belgie, zijn die dagen meestal erg slopend voor de leerkrachten, overdag lesgeven en daarna het oudercontact dat tot in de late uurtjes duurt. Je moet dan ook geen helderziende zijn om te voorspellen dat de dag nadien je juf of meester met schorre stem en slapende kop voor de klas moet staan, als die er dan al is en niet ziek gevallen is.

Hier hebben ze het weer goed geregeld, een hele week zijn het slechts halve dagen les, "minimum days". Kinderen gaan naar huis en de namiddag is voor het gesprek met de ouders, vijf dagen op een rij, vijf namiddagen om de 20 min. per kind te verdelen. Ontspannen en niet gehaast, ideaal.

Nu kunnen ze niet met zijn allen tegelijkertijd opgepikt worden en elke dag heen en weer naar huis of om wat boodschappen te doen, is ook wat overdreven. Daarom vullen we onze wachttijd met spelen in het buurtparkje, er is een gloednieuw dichtbij de school, de zon en de aangename temperaturen zijn er en blijkbaar zijn we niet de enigen met dit idee, vriendjes zat om mee te spelen.

Homecoming dance "the night"

Eerlijk, ik zou hier als mama niet het relaas moeten doen, want eigenlijk weet ik er niet zo heel veel over, gewoon, omdat ik er zelf niet bij was en ik het enkel moet doen met de weinige vertelsels en feiten vooraf en nadien.

Alex: die heb ik er vrijdagavond nog op uit gestuurd naar "Abercrombie". Die wou perse een kostuum, mijn hardnekkig "nee" deed hem hopeloos die van zijn papa passen. Nog erger dus, maar een pak daar wou ik geen geld aan uitgeven. Het kan toch jonger en knapper dan dat? Een compromis: zijn leuke bruine stretchy broek met een sportief getailleerd hemd van "Abercrombie & Fitch" in zware witte katoen. Nog een paar Vans sneakers in bijpassende kleuren en zo werd het toch nog een snuifje "Luxury" maar meer "Casual", zo waren we allebei content en zijn lief ook, want zij had een leuk bruin jurkje, dus pasten ze perfect samen. De naaldhakken? Die waren te pijnlijk, het werd dus blootvoets.

Die pluim in het borstzakje? Alex, vertel eens?

Ze hadden samengelegd met wat vrienden en een lange witte limo ingehuurd, niet het idee van de ouders want wij vinden het allemaal weggegooid geld, maar tieners doen nu eenmaal net het tegenovergestelde, dus leggen we er ons maar bij neer. Nogthans stelde ik gratis de limoservice voor met mijn oude Chevy, hij is toch ook wit en lang en bijna retro?

Om 5u. werden ze opgehaald en naar het restaurantje gebracht voor het etentje vooraf, daarna richting dans in de sportzaal van de Highschool. Om klokslag 12 is die gedaan en bracht de limo hen naar Kara's huis.

Eveline: die besloot op het allerlaatste nippertje om toch te gaan, een deel van haar vriendinnen ging niet maar een ander deel wel. Gelukkig hield zij het een pak soberder, toch minstens even leuk. Ze had nog haar witte katoenen zwierige jurkje met jeansvestje van haar Middle school graduation, dat zou ze weer aandoen. Eerst ging ze met een stel vriendinnen naar de Pumpkin Patch, tegen 5 was ze thuis en om 6 zouden ze bij een ander vriendinnetje samenkomen, het werd dus snel douchen en in haar sportzak nam ze alles mee, ze zou zich ginder verder optutten en daar ook blijven slapen. Ik heb dus geen foto van haar, zelfstandig en zelfzeker als ze is, mag ik me er ook niet mee bemoeien en nog minder eentje "bloggen" want dat vindt ze niet leuk. Daarom ook de vorige foto's van haar zonder haar gezicht, omdat ze dat zo wil.

Update: het vriendinnetje haar mama mailde me vanavond deze foto , voor wie haar toch eens up-to-date wil zien.

Oe - hoe

Sinds enkele weken hoor ik hem in de vroege donkere nacht. De echte "oe -hoe" roep, recht boven mijn hoofd, vanop het dak dus. Gisterenavond was het heviger dan ooit, dat kon niet eentje zijn, maar dat moesten er ongetwijfeld meer zijn. Ook Bert hoorde het en kwam op zijn kousevoeten naar boven, we deden zo stilletjes mogelijk de balkondeur open en hingen half over de balustrade om zo ver mogelijk over ons dak te kunnen gluren. Daar zagen we zitten, twee zeer grote uilen, op onze enige echte antenne op het dak, twee van de grootste uilen in Noord Amerika, de "great horned owl". Maar zij zien ons natuurlijk wel 100 keer beter dan wij hen, dus vlogen ze al snel weer weg, het bos in.

Catherine pologirl

Sedert dit seizoen speelt Catherine ook waterpolo bij de club. Het was haar derde wedstrijd en telkens is ze bijna het gehele spel in. Erg leuk voor haar, maar ze vindt het maar koud. De avondtrainingen zijn in de donkere frisse avondlucht en dit weekend waren de temperaturen overdag ook maar aan de lage kant. We zijn dan maar eerst om een hot chocolate gegaan bij Starbucks voor we naar huis reden.

vrijdag de 13de

En zo begon vrijdag de 13de, het had de hele nacht hevig geregend en in de ochtend verscheen er een prachtige regenboog.

High School sports

In de vroege ochtend, voor de lesuren, om zeven uur, zwemt Eveline mee met het HighSchool Zwemteam.

Na de lessen om twee uur, zwemt ze mee met het HighSchool Waterpoloteam.

En 's avonds in het donker van zeven tot half negen zwemt ze mee met het SouthCoast Waterpoloteam. En altijd, het hele jaar rond, buiten.

Ze staat op als eerste, maakt koffie en lunch, eet ontbijt en trekt in zwempak de deur uit.

Iets na drie pikken we ze weer op aan het hek van de HighSchool, kletsnat in bakpak en op blote voeten.

Scooby Doo

Natuurlijk denkt die kleine jongen niet de hele dag aan glimmende Corvettes en lange stretched limo's, maar is en blijft hij de grappige, zotte man van acht.

Zijn grote favoriet is "Scooby Doo". De knuffelhond zit bovenop zijn locker naast zijn bed, het rode kastje met slot erop voor al zijn gespaarde dollars in zijn blauwe "piggybank" en voor zijn piratenzak vol goud en juwelen die hij raapte uit de Pinata van Sterlings verjaardagsfeestje.

Elke keer hij in de winkels dvd's zien liggen, zoekt hij tot hij er eentje tussen vindt die we nog niet in onze collectie staan hebben. Als niet-televisie kijkers zijn we er niet zo gierig op en kopen al eens makkelijker een nieuwe film of cartoon.

Toen we vorige week in de boekenwinkel liepen, wou hij dolgraag het dikke kleur-en stickerboek van Scooby Doo. Eerst was ik een beetje argwanend, Ben die helemaal niet graag kleurt, die stickerboeken meestal snel voor bekeken ziet en dit koste toch wel een $12.99, niet onmiddellijk het goedkoopste. Maar de hele tijd dat we er rondliepen hield hij het koorstachtig onder zijn arm. Ok, dacht ik, laten we het dan toch maar eens proberen.

Met succes, talloze prenten heeft hij al echt mooi ingekleurd, ik kan het bijna niet geloven dat het zijn eigen werk is.

Gisteren haalde ik mijn oude grote kleurenpotlodendoos boven. Al mijn kinderen weten het, dat is mama's doos en daar kom je niet aan, tenzij je het vraagt en ze 'ja' zegt. Maar Benjamin heeft ze nu in bruikleen om in zijn nieuwe Scooby Doo boek te kleuren.

Vanmorgen wou hij zijn kleurboek meenemen naar school om te "sharen", dat heet zo als je wat wil laten zien in de klas en er wat over wil vertellen. De potloodjes staan ondertussen netjes te wachten tot vanavond.

Ben's ochtendlijke mijmeringen

"Na mijn Corvette ga ik een Limosine hebben."
...
"Maar wel met een 'rijder' (=driver). "
...
"Want we gaan wel allebei werken."
...
"Misschien ook wel twee limosines, of wel drie."
...
"Ofwel gewoon een kleintje."

Catherine zit naast me vooraan in de auto en grinnikt.

Homecoming dance "the invitation"

Met kerst vorig jaar leerden ze elkaar kennen, in een zotte bui stond ze samen met haar vriendin/ons buurmeisje al giegelend aan de voordeur met een kadootje voor Alex. Onzeker als hij was, onwennig als wij waren, zo meisjesachtig waren zij.

Het duurde nog tot ergens in mei. Alex bleek spoorloos verdwenen aan de schoolpoort toen wij hem zouden oppikken, een toertje rond het blokje leerde ons al snel waarom, in de verte stonden ze verdacht dicht bij elkaar. Langzaam reden we tot daar, een snelle maar erg 'close' Hug deed de rest van de vanbrandekesgang in de wagen uitbarsten tot een luid zenuwachtig gelach. Niemand moest er nog naar raden, het was zo ver, "Alex en Kara were dating".

Komende zaterdag wordt zijn eerste grote avond uit met haar, de "Homecoming Dance" van de Highschool. Een topper voor een schooljaar, zeker als je Junior bent met een lief.

Op kousevoeten vroeg hij twee weken geleden om geld voor de kaarten, niet goedkoop maar hoe vroeger je ze koopt hoe goedkoper en het maakt echt wel een groot verschil. Als echte gentleman wil hij zijn meisje uitnodigen zoals het hoort. Het werd een verrassingsact op zondagochtend, de rest was uit surfen en ik was een stille getuige.

Een heel parcours had hij uitbedacht, klaargemaakt en uitgeplakt, ik ga hier niet uit de biecht spreken, maar ze was aangedaan door zijn romantische aanpak.

Zoals het in Amerika bij tieners de gewoonte is, trekken ze er zaterdag niet alleen met zijn tweetjes op uit maar in een groepje van acht gaan ze de avond vieren, in stijl. Haar kleedje ligt al klaar, hij wil nog een nieuwe outfit maar mama denkt dat hij nog wel iets tof hangen heeft, hierover is er nog wat discussie. Dan moeten we nog een goede bloemenzaak weten te vinden waar ze toffe polscorsages maken voor zijn meisje. Een fotograaf komt langs bij haar thuis waar het groepje tieners zaterdagnamiddag zal samenkomen. Dan komt een stretched limo hen ophalen en brengt hen naar een restaurant voor een etentje vooraf. Die zal hen verder naar de dans op school brengen die om middernacht eindigt. Maar daarna wil Alex nog niet naar huis, of hij bij haar mag blijven slapen want ze zullen daar met zijn allen nog een beetje verder feesten. Dit allemaal zonder alcohol, drugs en personen boven de 20, op school zijn daaromtrent strenge regels en wordt er echt heel erg op toegezien. Een geruststelling.

aanpassen

Eerst zouden we eens een hele dag wegrijden, wat verder weg, Solvang, al vaak van plan geweest maar was er nog nooit van gekomen.

Toen kwam het ene telefoontje na het andere binnen om te gaan surfen, afspreken met de verschillende buren is altijd plezant en ontspannend, dus begonnen we de auto in te laden met de wetsuits en handdoeken en gingen de planken op het dak.

Maar Catherine was nog niet klaar met huiswerk, dus zouden we nog even wachten om te vertrekken.

Toen kwam er weer telefoon van dezelfde surfersburen dat de golven niet goed zijn en te hoog tij, veel te plat dus om te surfen. Het eerste plan kwam weer aan bod, dus werd de auto uitgeladen en de planken gingen van het dak op het rek in de garage.

Nog even wachten op Catherine die nog druk bezig was met haar huiswerk maar zo werd het middag, te laat dus om nog ver weg te trekken.

Ander plan, rap iets in de buurt gaan eten en dan een tweetal uurtjes op een strand met rotsen, want als het hoogtij was wordt het laagtij en dan is het tof om schelpen te zoeken en in getijdepoelen te knoeien. Zo werd het Leo Carrillo State Beach, tot de zon achter een rots verdween en we om vier uur weer naar huis reden, papa pannenkoeken bakte en Catherine haar huiswerk kon afwerken na een ontspannende namiddag.

Children's Festival of the Arts

Op de valreep ontdekten we dat er klein festivalletje aan de gang was in het park achter de bibliotheek, kunst voor kinderen als thema. Met de twee jongsten reed ik ernaar toe, met succes, want ze vonden het gewoonweg fantastisch.

Een heleboel zonnetentjes stonden opgesteld op het grote grasplein en ieder had zijn eigen thema waar kinderen onbeperkt en helemaal gratis konden creatief bezig zijn.
Hangertjes vullen met verschillende kleuren fijn zand, keien beschilderen, stempels maken en ze gebruiken, bouwen en beschilderen van grote kartonnen dozen, enz.
Ongelooflijk maar waar, het leukste vonden ze het tentje met alleen maar lege verpakkingen waar ze gewoon zelf moesten uitvinden wat ermee te doen. Sommige kinderen vonden het alleen al leuk om erdoor te rennen en te schoppen op lege flesjes of het geluid en het gevoel van verpakkingen plat te trappen. Zelfs als de organisatie al vollop aan het opruimen was, waren Helena en Ben nog hartstochtelijk op zoek naar de doos en de fles van hun dromen en allerlei andere prullen zoals kurken en lapjes stof. 'Om te knutsen'!

-Ik hou vanaf nu gewoon die dingen bij en in het weekend kunnen ze er dan mee spelen!-

Als laatste werden we getrakteerd op een show van Buster Balloon, echt de max!

Sycamore Shining Star

Dat we kinderen niet motiveren door ze steeds op hun fouten te wijzen of door ze te straffen of door ze nog extra werk mee te geven, is allang bewezen. Maar dat ze eerder super hard hun best gaan doen als ze af en toe en liever heel veel worden gewezen op hun sterke kanten en op de dingen die ze zo goed doen. Dit pedagogisch principe hebben ze in de Verenigde Staten goed begrepen. In het begin wist ik er niet altijd goed raad mee, kersvers komende uit een academisch en streng prestatiegericht Belgie vond ik het ietwat overdreven, nu bijna twee jaar verder vinden we het maar meer dan normaal.

De eerste vrijdag van een nieuwe maand worden per klas vier tot vijf kinderen publiekelijk op het podium geroepen en krijgen een "Sycamore Shining Star", een "Award" of een certificaat van hun sterke kant. Niemand wordt daarbij uitgesloten want iedereen komt in de loop van het schooljaar wel eens aan de beurt.

Een leuke traditie, die "awards assembly", ouders van een sterrekind krijgen persoonlijk een uitnodiging met datum en uur en voor het overgrote deel zijn het zowel de papa en mama en grootouders met camera die zich even vrij maken.

Wij hadden al prijs voor Helena:

"Allround Shining Star. Helena is a wonderful example to her peers both in the classroom and playground. Congratulations Helena!"

Ze gaat naar huis met diploma 'en' een shining star pin 'en' een sticker voor de auto 'en' een bon voor een gratis kindermenu bij een plaatselijke eettent.

Yom Kippur

Gisteren, maandag hadden alle scholen in onze omgeving vrijaf. Dit ter gelegenheid van een Joodse feestdag "Yom Kippur". Het wordt beschouwd als de belangrijkste feestdag in de Joodse godsdienst, "de dag van de vergevingen."

Op Yom Kippur wordt niet gewerkt. Verder wordt er gedurende meer dan een etmaal gevast, zowel wat eten als wat drinken betreft, en sober geleefd, men onthoudt zich ook van seksuele omgang. Het is gebruikelijk op de dag naar de synagoge te gaan, waar een lange dienst wordt gehouden die een groot deel van de dag duurt. Er wordt gebeden en vergiffenis gevraagd voor alle zonden van het afgelopen jaar. Verder wordt vaak witte kleding gedragen als symbool voor onschuld of zuiverheid. Ergens aan het einde van de dag is er een dodenherdenking.

Dat de kinderen allemaal vrijaf krijgen getuigd weer eens van de verscheidenheid aan culturen en godsdiensten in Californie, dat er zoveel mogelijk rekening wordt gehouden met elkaar kan ik alleen maar toejuichen.

In de praktijk betekende dit voor de kinderen zondag 'en' maandag surfdag en zelfs maandag met Alexander erbij omdat het liefje bij haar familie deze hoogdag vierde.

Day Fire onder controle

Af en toe een beetje regen vandaag en dit is goed nieuws voor de "Day Fire" dat morgen, maandag, een volle vier weken aan de gang zal zijn en verwacht wordt dat tegen de avond het vuur voor 100% onder controle zal zijn.

Dankzij de voorspoedige weerscondities maar vooral ook dankzij de 4.600 brandweerlieden en die wou gouverneur Arnold Schwarzenegger dan ook graag persoonlijk komen bedanken, op zaterdagochtend bracht hij hen in Ventura een bezoekje.

Of zitten de nakende herverkiezingen voor november er ook voor iets tussen?