Eerst zouden we eens een hele dag wegrijden, wat verder weg, Solvang, al vaak van plan geweest maar was er nog nooit van gekomen.
Toen kwam het ene telefoontje na het andere binnen om te gaan surfen, afspreken met de verschillende buren is altijd plezant en ontspannend, dus begonnen we de auto in te laden met de wetsuits en handdoeken en gingen de planken op het dak.
Maar Catherine was nog niet klaar met huiswerk, dus zouden we nog even wachten om te vertrekken.
Toen kwam er weer telefoon van dezelfde surfersburen dat de golven niet goed zijn en te hoog tij, veel te plat dus om te surfen. Het eerste plan kwam weer aan bod, dus werd de auto uitgeladen en de planken gingen van het dak op het rek in de garage.
Nog even wachten op Catherine die nog druk bezig was met haar huiswerk maar zo werd het middag, te laat dus om nog ver weg te trekken.
Ander plan, rap iets in de buurt gaan eten en dan een tweetal uurtjes op een strand met rotsen, want als het hoogtij was wordt het laagtij en dan is het tof om schelpen te zoeken en in getijdepoelen te knoeien. Zo werd het Leo Carrillo State Beach, tot de zon achter een rots verdween en we om vier uur weer naar huis reden, papa pannenkoeken bakte en Catherine haar huiswerk kon afwerken na een ontspannende namiddag.
