den Austin Healy

Toen Bert hier de eerste twee jaar zonder ons verbleef, zag hij de kans zijn jongensdroom te verwezenlijken, het aankopen van een oldtimerke om het op zijn gemak op te knappen om er dan na jaren knutselen mee te kunnen rondcruisen, met de omstandigheden en het droge klimaat in achting genomen, de perfecte timing om het eindelijk te doen.

Dat ging vrij goed vooruit 'tot' wij hier aanbelandden en de weekends plots gevuld werden werden met familiale bezigheden. Vorig jaar deze periode was het karretje klaar om naar de man te gaan met zijn historische 'bodyshop' die alleen maar carroseries van antieke wagentjes opknapt, de perfecte filmlocatie voor een scene van de nu-draaiende science fiction film "Next" met "Nicolas Cage" in de hoofdrol. Bert zijn eigenste Austin Healey ... mocht ineens figureren.

Af en toe, als 'de familieomstandigheden' het toeliet trok hij een zaterdag met of zonder zoon naar de man om te sleutelen en te schuren en te ontroesten.

Nu staat hij sinds het afgelopen weekend in onze garage en zal hij aan een gezapig tempo weer in elkaar geknutseld worden om daarna herspoten te worden in zijn originele kleuren, verder in elkaar gezet te worden om dan eindelijk door de wijdse natuur te mogen bollen.

the snake

Ge ziet, de brushclearance is achter de rug, de zon is er en dan komen de slangen ook. We waren pas thuis van ons uitstapje en daar zagen we ze kruipen door onze tuin, door alle belangstelling opgeschrikt vluchtte ze naar de buren hun huis, welliswaar zeer moeizaam want ze had naar haar omtrekken te zien, nog niet zo lang geleden een prooi verorberd.
Een Gophersnake, of een van de goeie soorten, niet gevaarlijk en goed voor het vangen van gophers, ratten en muizen, alleen lijkt ze van ver op een ratelslang, ze probeert ook echt te ratelen met haar staart maar dat lukt niet zo goed en haar kop is veel fijner doordat ze geen gifzakken heeft.

weedwacking

Tegen de eerste juni moet het gebeurd zijn, alle droge grassen en opkomend onkruid moet verwijderd zijn om en rond de woningen alsook het droge hout. De regens zijn voorbij, de zon en wind maken alles weer kurkdroog en de oliehoudende planten in de Santa Monica Mountains staan in volle glorie om in de late zomer of vroege herfst spontaan te ontbranden. Je beschermd je huis dus door een brede open gordel vrij te houden tussen de natuur en je eigen met sprinklers groen gehouden tuin. Zondag was het zover bij ons.

Open House

"Come anytime between 6:30pm - 8:00pm
Have your student show you around their classroom.
Take a sneak peek at next year's classroom too!"

Zowel in de Middle School als in de Elementary School stonden de deuren van de klassen wagenwijd open. Als je voor vier kinderen moet rondgaan, is anderhalf uur een beetje kort, we hebben er dus wat vaart achter gezet. Omdat we vorig jaar voor Eveline's klas bijna geen tijd meer hadden, hebben we die nu eerst gedaan, netjes het rijtje afgaand van groot naar klein.

Er wordt veel met projecten gewerkt. De kinderen hebben hun tekstboeken maar het uitwerken moeten ze zelf of in groep doen. Thuis of in de klas wordt het onderwerp zelfstandig uitgediept, opzoeken in boeken maar vooral op het internet. Dit vraagt tijd en aandacht en echt bezig zijn met de leerstof, daardoor zit het veel dieper en onthouden ze het beter.

Voor 'engels' hebben ze elke week een reeks nieuwe woorden die ze foutloos moeten kunnen schrijven, de betekenis kennen en gebruiken in een zin. Iedere vrijdagochtend is er een spellingtest.

Aan de grote hoeveelheid huiswerk die ze elke dag hebben, vraag ik me soms af of ze op school ook nog wel iets doen, na deze open deur wel dus.

Vooral ook de betrokkenheid als ouder was ik niet gewoon, er wordt echt van je verwacht je kind te helpen en 'samen' huiswerk te maken en lessen in te oefenen. Een hele opgave.

de foto's

Staff appreciation Week

Deze week worden de leerkrachten in de lagere en middle school door allerlei acties verwend voor al hun harde werk van het afgelopen schooljaar.

Vandaag werd gevraagd 1 bloemetje mee te brengen en een vrijwillige ouder maakte daar een mooi arrangement van.

Woensdag krijgen ze over de middag een gesponsorde lunch voorgeschoteld.

Donderdag mogen de leerlingen een briefje of kaartje meebrengen met woorden van lof voor hun leerkracht.

Vrijdag kunnen ze een boom volhangen met zelfgemaakte 'giftcards' , zoals "goed voor het bord te vegen" of "goed voor het legen van de vuilbak" of "goed voor het opruimen van de boekenkast".

Een leuk initiatief, alhoewel het een beetje geforceerd aanvoelt. Nu is het net een opdracht, verplicht te doen om niet uit de boot te vallen.

Crystal Cathedral

Eens in Orange County hadden we enkele uren de tijd om rond te dolen in de buurt.

(een glimp van de buitenkant)

Bert had er al over gelezen in de toeristische boekskes en nu waren we er maar een straat vandaan, we zagen auto's aanschuiven aan de parking die keurig door deftige parkwachters in bordeaux costuums en witte handschoentjes werden geleidt, de enorme "Crystal Cathedral" in Garden Grove.

(Jammer van de bewolkte dag, bij zon is het net alsof je buiten zit in deze grote glazen serre met een vernuftig luchtcirculatie systheem)

Crystal Cathedral, gebouwd in 1980, waar 10.000 glazen vensters als een prisma werden gerangschikt voor de eerwaarde Robert Schuller, die dertig jaar geleden een oud drive-in theater ombouwde tot een kerk in de buitenlucht. Het is een gigantisch schitterend monument geworden voor het televisie-evangilisme met 30.000 kijkers. De kerk zat niet helemaal vol, maar kan 3.000 gelovigen een stoel geven. Ik schat dat bijna de helft toeristen waren, waarvan een deel op de balkonnen zoals wij en de trouwe kerkgangers zaten in zondagskledij vooraan in de kerk.

Een priester, met vrouw en kinderen, een predikant, een gast, een koor, een orkest, een muziekgroep, heel veel hosts en een eigen televisieploeg want elke zondag is er een live-uitzending van de dienst "Hour of power".

Alles aan deze unieke cathedraal is gigantisch, muziek komt uit een van de grootste pijporgels in de wereld, er is een bijna vijf meter breed video kleurenscherm en een gigantische glazen deur opent tijdens de zondagse dienst, zodat de 'drive-in' gelovigen, vooral gehandicapten, vanuit hun wagen de dienst probleemloos kunnen volgen.

Het was een bijzonder kerkelijk bezoek en heeft bij elk van ons heel veel indruk gemaakt. Vooral de grootsheid van het geheel en de pastoor zijn optreden, de toegang is gratis, maar zoals in iedere kerk vragen ze stoelgeld, ook hier hebben we een vrij besteed bedrag in een envelop in het mandje gelegd. Als pastoor Jan ooit in de buurt is moet hij dit zeker eens bezoeken tijdens de zondagsmis!

Crystal Cathedral Koor

Crystal Cathedral Website

Hour of Power kerkdiensten

JAPAN: pre-orientation Day

Nog maar een kleine drie weken en dan vertrekt Alexander voor een dikke zes weken naar een gastfamilie, ergens in Japan. Bijna dagelijks valt er nieuwe informatie in de brievenbus en vandaag hadden ze een orientatiedag in Orange County met alle jongeren uit Southern California en Arizona die met Youth For Understanding wegtrekken naar het buitenland, voor een jaar of zoals Alex voor de zomer. Ik telde ongeveer een dertigtal jongens en meisjes tss. de vijftien en de zeventien jaar, waarvan een twintigtal de zesweken zomertrip maakt naar Japan.

Door rollenspel en gesprekken werden ze een eerste keer klaargemaakt voor hun komende culture-shock, met gebarentaal en lichaamstaal leerden ze dat niet alles is zoals het op het eerste zicht lijkt. Een hele dag hebben ze samen doorgebracht en hun spanning en verwachtingen voor de eerste keer gedeeld. Tegen half vier in de namiddag kregen wij als ouders onze eigen bijeenkomst om alle algemene informatie samen door te nemen, praktische dingen zoals het vertrekkensklaar maken en paspoort gedoe maar ook het emotionele zoals je kind voor een tijdje opsturen naar gastouders, hen voldoende loslaten zodat er ruimte is om zich te binden met de nieuwe familie en omgeving en wat je kan verwachten als je kind terugkomt omdat het in korte tijd veel zal veranderd zijn.

Ondertussen kwamen we via post ook al te weten dat hij woensdag 15 juni vliegt vanuit LAX naar San Francisco, daar komen alle zomer-Japan-jongeren samen en verblijven op de Universiteits-campus aldaar voor een drie-daagse pre-depart bijeenkomst. Als ik hun dagindeling zo bekijk, dient deze als buffer voor de echte culture-shock, zo doen ze aan "radio-exercise" en taallessen "survival Japanees" en heel veel andere dingen die me nu nog niets zeggen.

pre-selections H2o-Polo

Zaterdag en zondag vonden de wedstrijden plaats voor de selecties van de Junior Olympics deze zomer. Zaterdag heeft Eveline ijverig meegespeeld, zondag ging ze met ons mee naar Orange County.

Een amateursfilmpje uit mijn klein cameraatje van hun winnende wedstrijd komt later nog!

put on a happy face!

Hey, alles goed daar? Het is Eveline nog een keertje. Hier is alles anders goed hoor, het leven gaat nog steeds haar gewone gangetje. Veel is er de laatst tijd niet gebeurt. Maar vorige week hadden we testing week. niet leuk dus. We hadden elke dag testen. Omdat ik dus volgend jaar naar High School gaat ga ik wel nog binnen 3 weken finals hebben. Zelfs een op mijnen verjaardag!! Maar dan op het einde van die dag hebben we dan nog een 8th grade dance!

Voor water polo hebben ik nu voor 2 weken geen, rustpause. Maar zaterdag en zondag hebben we weeral wedstrijden om te zien of ons team mee mag doen aan de Junior Olympics. Van alle meisjes zijn er 15 gekozen, en ik zit daar bij. Ik heb wel een vriendin van het school en zij was dan niet gekozen. Spijtig.

Op school gaat ook alles goed, en das dan al dat ik te zeggen had.
Nog vele kusjes van Eveline :-)

catch the day

Maandag hadden ze een berg huiswerk.

Dinsdag gingen we na school een ijsje halen.

Woensdag was er de Beach Boys play van Benjamins klas.

Elke dag wat anders en toch steeds weer dezelfde routine.
De dagen zijn veel te kort, ze vliegen gewoon voorbij.

Mothers Day

Na een zondagochtend met uitslapen en geknutselde en geschreven kadootjes zijn we gaan lunchen bij Chili's, op aanraden van Benjamin die het als zijn favoriete eethuis beschouwd.

Een wandeling door de Botanic Gardens werd een ware ontdekking van nieuw natuurschoon en mooie initiatieven bij ons in de buurt, daar gaan we op een koelere dag nog wel eens naartoe.

En toen wou mama wel eens naar het openlucht concertje van een Blues groepje in de "Peter Strauss Ranch", maar niet echt met de zin van de kinderen.

Het was gezellig, met de echte oude 'locals' en dan bedoel ik echt wel de echte. Tussen al het zeuren door van 'te warm' en 'dorst' en 'veel beesten' en 'duurt dat nog lang' en 'ik wil door' en 'vinden jullie dat nu echt schoon?'

Melvin Eddy Presents AuthenticBlues.com
Keeping Blues alive in Southern California by playing Authentic Blues in of the original artists.

the library

Zoals we dat al doen sinds Alexander een kleuter is, gaan we ook nu nog steeds elke maand naar de bibliotheek. Terwijl we in de stadsbibliotheek slechts 5 boeken per keer konden uitlenen, is dat aantal hier onbeperkt, ge kunt dus denken dat mijn mandje van toen dat net 25 boeken kon huisvesten hier nu veel te klein is. Maar dat geeft niet, want mijn kindjes van toen zijn ondertussen allemaal flinke kloppers die hun stapeltje nu zelf kunnen dragen.

Ook bij het kiezen heb ik (bijna) helemaal geen inbreng meer, Benjamin kiest onverwijld over trucks, vliegtuigen en treinen en ik neem ondertussen een stapel leesboekjes, Helena kiest een tiental echte meisjesboeken, Catherine neemt een of twee leesboeken en verder pluist ze het creatieve aanbod uit, Eveline die doet de serieuzere literatuur aan, vooral griezel dat langzaam naar het romantische buigt. Alexander zoekt het bij videomontage en filmproductie boeken, maar kwam gisteren met een stapeltje "Japan" boeken naar huis.

Het leuke hier is dat je zelf mag uitchecken als je dat wil, er is een scanmachine waar je eerst je barcode van je lidkaart laat scannen en dan van de boeken en je krijgt ook netjes een uitprint. Ben en Helena vinden dit heel plezant en als een boek niet is ingescand gaat gewoon het alarm bij het buitengaan.

Het terugbrengen is nog eenvoudiger, daarvoor staan er buiten een soort grote brievenbussen waarin je de boeken laat glijden, zo worden de boeken al eens sneller teruggebracht zonder een parkeerplaats te moeten zoeken of zelfs uit te stappen. Handig.

Honor Roll

Vanavond was het de huldiging van bijzondere studenten uit Alexander's jaar, de 10 de graad of de 'Sophomores' (in Belgie 4 de middelbaar).

Enkel de studenten die dit schooljaar bijzonder goed presteerden krijgen deze onderscheiding.

Hij is er fier op maar ook weer niet, hij weet niet goed of dit nu wel 'cool' is, waren het niet altijd de "..." die met de goeie punten wegliepen?

In ieder geval zijn wij toch wel fier en content dat hij zijn plaatsje vindt in die super grote school met meer dan tweeduizend jongeren, meisjes met topjes en flip-flops en jongens met afhangende broeken, flirtend op het grasveld.

School Choice

Wat een geluk dat er zoiets bestaat als "School Choice Program".
In Amerika ben je verplicht naar de (public) school van je buurt te gaan en die school is op zijn beurt verplicht je toe te laten.Tenzij ze vol zit en dan schuift het door naar de dichtst bijgelegen school en kan je op de wachtlijst komen van je eigen 'home'school.
Onze kinderen hadden destijds geluk en de vier jongsten konden allemaal in onze buurtschool terecht, de oudste naar de High School.
Tot we in november verhuisden naar een andere buurt met een andere buurtschool maar wel binnen hetzelfde district.Geen probleem voor het lopende schooljaar, maar voor het nieuwe moet je bij uitzondering toegelaten worden. We hebben van zodra het kon een aanvraag ingediend bij het overkoepelende schooldistrict bureau want daar worden alle aanvragen behandeld.
Geen probleem als er plaats genoeg is, wel als de school een lange wachtlijst heeft, zoals hun huidige school.
Het was dus even spannend afwachten, tot we gisteren het goede nieuws ontvingen dat ze aanvaard zijn voor het schooljaar 2006-2007.

Een pak van mijn hart!

Whipsnake

Ze zijn er, de slangen.
Er zouden er dit seizoen uitzonderlijk veel zijn, omdat het een lange natte winter was en ze nu extra hongerig uit hun ondergrondse schuilplaatsen komen op zoek naar voedsel.
Naast de voordeur en het zijmuurtje met de gestapelde stenen is een geliefd plekje, dat zien we aan de tientallen hagedissen die daar elke dag liggen zonnen, ook de slangen vinden het daar goed, door de hete stenen en de lekkere prooien die daar verstopt zitten.
Gisteren trapten we bijna op deze slang, de eerste die we zo dichtbij zien, de "racer" of "whipsnake", een zeer lange dunne en snelle slang, niet gevaarlijk, toch was het al even schrikken.

skateboarding

De kinderen hadden een fijn week-end.

Twee dagen buiten spelen. Rennen langs de huizen op zoek naar andere kinderen, doordat er geen hekken en muren zijn en de huizen kris kras op de heuvels gebouwd zijn heeft niemand enig schroom. Ze hebben een hut gebouwd met snoeihout en een paar afgedankte viooltjes zijn weer met liefde gepland en sieren hun schuilplaatsje.

Ondertussen werden alle skateboards en wielen bovengehaald en hebben de buurmannen ze na zorgvuldig uittesten weer baanvaardig gemaakt.

Zondagochtend voor den achten, kwam het serieuze werk, het nieuwe baantje beneden ons dient nu als skateboarding weg. Het helt perfect af, ligt er nog netjes glad bij en is een straatje zonder einde, geen verkeer dus. De buurmannen, fervente surfers, zit het duidelijk in het bloed.

De kinderen zijn ook aardig op weg, eerst was het Helena en dan Alexander en nu ook Catherine, er is een nieuw skateboardtijdperk aangebroken!

Foto's van een leuke vroege zondagochtend.

Twee snelle buurjongens, een filmpje.

Awards

Elke maand worden er kinderen in de bloemetjes gezet, positieve motivatie, hier heet het "Awards Ceremony". Heel officieel met genoeg toeters en bellen om het elke keer weer speciaal te maken, met een echte uitnodiging voor de ouders van de betreffende kinderen zodat het achteraan in de zaal goed vol zit met sympathisanten beladen met allerhande camera.
Catherine en Helena waren dit schooljaar al eens aan de beurt geweest, vandaag Eveline, Helena en Benjamin. (Volgende week Alexander.)


Bert nam de vroege ontbijtsessie voor de award uitreiking van Eveline voor zich. Daarom heb ik daar geen foto van, wel van haar vertrek thuis bepakt met sportzak omdat ze vanuit school vertrok naar San Diego voor haar weekend tournooi van waterpolo.

In de voormiddag was Helena aan de beurt. Zij kreeg de bijzondere "Caracter Key award" voor "perseverance" of doorzettingsvermogen.
Nog steeds verwonderd ze de leerkrachten, de juf vergeet het steeds dat ze een dik jaar geleden nog geen woord Engels kon, nu overtreft ze de rest van haar klasgenootjes met haar uitzonderlijke taalkennis.
Je hoort en ziet in haar filmpje de uitreiking van haar award.


In de namiddag was het Benjamin's beurt.
Was die jongen al een hele week opgewonden, want een heel jaar heeft hij gewacht op zijn award en eindelijk was het zover en dan nog een speciale, ook hij kreeg de Caracter Key award voor perseverance of doorzettingsvermogen.
De juf zei het nog achteraf: "Ik ben zo fier op Ben, hij werkt zooo hard, ik ben echt heel erg fier op hem!"
Je hoort en ziet ook in zijn filmpje de uitreiking.

pasfoto's

Omdat de Belgische paspoorten voor kinderen maar twee jaar geldig zijn, zijn ze dus dringend aan vernieuwing toe. Binnen een zestal weken vertrekt Alexander naar Japan en dus is het zijne dringend, ondertussen doen we het voor alle vijf.

Pasfoto's dus, op Belgisch formaat en kleiner dan het Amerikaanse.
Na onze vorige clowneske en dure ervaring bij de fotograaf, hebben we het zelf gedaan deze keer. Tegen de muur, camera, photoshoppen, online doorsturen een 1 uurtje later ophalen, voor $0.29 $0.19 per print waarop 8 pasfoto's staan -toen koste ons dat $35-, maal vijf kinderen en ineens voor onszelf ook,
dus $0.29 $0.19 X 7= $2.03 $1.33

Wie doet dat nog beter? update: wijzelf dus, ik was nog mis ook

YOU HAVE TO READ!

Ik ben Helena en ik hou van boeken lezen.
Vanavond heb ik een tekstje geschreven, zomaar, ik heb het uitgeprint en ga het morgen aan mijn juf geven.

Deze foto's heeft mama gisteren genomen op haar wandeling.

A book tells all different kinds of stories.

I, Helena Van Brande love to read books. I have found out that I do not only like one kind of book but I like a lot of different books.

If I don’t want to stop reading, which means that I love that book! At school we have a book log. It is due at the end of the month. Mostly I get much more than 30 RC points. RC points are the points one book is. I read almost every month more then 8 books. (But not every month.) One time I think I read about 14 books! That is probably the most in my class!

Now it is the beginning of May and our new book log is due at the end of school which is in the middle of June, the next month. In class we read about 15 minutes every day right after lunch. Some times we don’t read and we would already sign our homework because we would do something at 1:00.

Did you know that if you read about as much as I do that you learn almost more than in school that month? Well I know that when you read a lot you can go deep in your imagination. If you read a book without pictures or with only a few pictures you can even picture your own pictures in your imagination.

If you watch too much TV and you don’t read a lot, your brain stops. Your brain stops because TV does all pictures for you and you can’t go deep in your imagination because the TV does all the imagination for you. With computers you can think with some projects that you do but not for the computer games. They are bad for you! Just like watching TV is bad for you.

You may not know this stuff about books and TV and computer games and maybe you do watch TV and you play computer games and if you do you should not do that a lot and read more!

Amelie(met accent op de e)

(maar hier zonder omdat ik geen accent heb)

Net een week geleden is ze geboren, kerngezond maar nog wat blauw en rimpeling, nu is ze al een volle week oud en straalt ze als een echt prinsesje.
Een nichtje voor ons,
een zusje voor het broertje en de grote zus,
een dochtertje voor nonkel Carl en tante Sophie,
een achtste kleinkindje voor oma en voor opa die hierboven over ons waakt.
25 april 2006 AMELIE 47,5 cm en 3,170 gr

Tournament

Hi, het is Eveline nog eens een keertje.
De laatste tijd is er niet zoveel gebeurt, maar dit weekend had ik een tournament.
Het was heel leuk. Op zaterdag hadden we twee wedstrijden. Onze eerste hadden we gewonnen tegen Malibu met 5-6. In deze wedstijd had ik 1 keer gescoord. Omdat we wonnen moesten we onmiddelijk weer spelen en dat was heel vermoeiend. We speelden tegen California, zij wonnen met 2-9. Daarvan had ik ook een goal gemaakt. Eigenlijk hadden we die wedstrijd goed gespeeld omdat we daar vlak voor nog een wedstrijd hadden gehad.

Op zondag hadden we een wedstrijd voor de derde of vierde plaats van de twaalf teams, hier in Ventura. Toen verloren we onze wedstrijd tegen Santa Barbara. Zij hebben de derde plaatst behaald en mijn team de vierde. Dat team, California, had de eerste plaats behaald. En ik denk dat de Titans tweede plaats hebben, maar daar ben ik niet zeker van. Ik denk dat we toch goed gespeeld hebben.


Volgend weekend hebben we nog een ander tornooi. Deze keer voor de San Diego County Cup. Ik vertrek vrijdagochtend al en we zullen daar een heel weekend wedstrijden hebben. We verblijven daar ook in een hotel. Als we dan terug in het school zijn, hebben we State Testing, dat is zoals examens.
Nog veel groetjes van Eveline!!!