Ze zijn er, de slangen.
Er zouden er dit seizoen uitzonderlijk veel zijn, omdat het een lange natte winter was en ze nu extra hongerig uit hun ondergrondse schuilplaatsen komen op zoek naar voedsel.
Naast de voordeur en het zijmuurtje met de gestapelde stenen is een geliefd plekje, dat zien we aan de tientallen hagedissen die daar elke dag liggen zonnen, ook de slangen vinden het daar goed, door de hete stenen en de lekkere prooien die daar verstopt zitten.
Gisteren trapten we bijna op deze slang, de eerste die we zo dichtbij zien, de "racer" of "whipsnake", een zeer lange dunne en snelle slang, niet gevaarlijk, toch was het al even schrikken.
