Wednesday, September 13, 2006

a bomb treat/threat

We hadden afgelopen maandag over heel de wereld de herdenkingen van de aanslag in 2001 en dit zette blijkbaar een paar gekken op domme ideeen.

Ok, als schoolgaand kind maakten we tussen vrienden wel eens grapjes en losse fantasieen over een bomalarm, dan zouden we getracteerd worden op een extra dag verlof en gebeurde er eens wat spannends.
Maar dat was vroeger, zonder terroristische aanslagen.

Gisteren hadden ze in het naburige Santa Paula het hele lagere schooldistrict moeten evacueren, een bomb hoax, alles afgezocht, niets gevonden maar wel een hele dag kinderen tussen de 5 en 12 in spanning op de sportvelden bijeengehouden in de brandende zon, zonder voorzieningen.

Vandaag was onze Highschool aan de beurt.
Onderweg naar school kregen we de boodschap dat de school werd afgezet en we onze kinderen moesten thuishouden wegens een bommelding die 's nachts was binnengelopen op het automatisch antwoordsystheem en die het administratief personeel vanmorgen had gevonden.

Alexander en Kara waren er al omdat die om 7:10 beginnen met hun koor, zij werden samen met de andere reeds aanwezige 1000 leerlingen geevacueerd naar het verst afgelegen sportveld, de school werd afgezet door politie en brandweer en de "Bomb Squad" kwam eraan met bom-honden.
En toen kwam het hele rampenplan in actie, het opgezette systheem dat zijn doeltreffendheid nu zou moeten bewijzen. Te beginnen met de ingesproken en dan gecomputeriseerd gestuurde automatische boodschap die op minder dan 10 min. alle ouders weet te bereiken van een school met 2500 lln.
En toen mochten we de reeds aanwezige kinderen gaan ophalen, alleen met een geldig ID op zak, geverifieerd aan de gepersonaliseerde emergency kaart die we de eerste schooldag hadden moeten inleveren met daarop alle emergency telefoonnrs. en namen van gewettigde personen die ons kind in geval van nood mogen afhalen op school. Kara en Alex waren bij de eerste gelukkige vrijgelatenen.
De bakken met alfabetisch gerangschikte kaarten stonden op tafeltjes, je identiteitsbewijs wordt vergeleken met de emergency gegevens, je kind wordt omgeroepen en mag komen, je tekent bij het buitengaan. Het werden lange wachtrijen, ik had geluk omdat ik nog in de buurt was en snel ter plaatse was, maar anderen stonden tot 2 uur aan te schuiven. Volgens 'anderen' zou het bij wet zijn vastgelegd dat ze op school de kinderen niet met zomaar iemand mogen meegeven, in noodgevallen gebeuren nogal gauw fouten en raken kinderen zoek, het moet en mag enkel volgens het boekje, de kinderen waren ver van de gebouwen en verondersteld veilig te zijn.
Eveline ging een hele dag bij haar vriendinnetje samen de spanning af kwebbelen en koekjes bakken. Alex en Kara hebben mijn boodschappen helpen dragen en hebben hun spannende ervaring afgebakken met banana bread en de anderen hadden gewoon les maar kregen extra security controles op school en hadden bij thuiskomst een geruststellingsbrief mee met het correcte feiten van de dag.