Deze foto is van ergens in april vorig schooljaar, toen Alex zijn laatste thuiswedstrijd speelde met de Highschool volleybal, een familieportretje, in feite ons enige, niet de verwachte echt traditionele vanuit een fotostudio maar gewoon losjes uit de hand, nog wel ingescand ook van een doodgewone outprint en ik vind hem nog leuk ook.
Ik was op zoek naar een recente familiefoto en zoals al eerder gezegd blijkt dit de enige bestaande te zijn. Ik heb voor ieder kind een envelop klaar te maken met daarin een brief aan hen persoonlijk geschreven met een foto erbij. Deze envelop gaat in de "emergency" rugzak van de klas om het "disaster preparedness comfort kit" te vervolledigen.
Ik was op zoek naar een recente familiefoto en zoals al eerder gezegd blijkt dit de enige bestaande te zijn. Ik heb voor ieder kind een envelop klaar te maken met daarin een brief aan hen persoonlijk geschreven met een foto erbij. Deze envelop gaat in de "emergency" rugzak van de klas om het "disaster preparedness comfort kit" te vervolledigen.
"A note of comfort" of een brief om hen op hun gemak te stellen, moet ik nog op papier zetten.
De "emergency cards" had ik al ingevuld, met al onze telefoonnrs., met 4 personen en hun contactgegevens uit onze onmiddellijke omgeving die ons mogen vertegenwoordigen in functie van de kinderen als geen van ons beiden te bereiken is en een "out of state" contact.
En dan een twee paginalange vragenlijst die in gezinsverband te overlopen is, met een eigen familiaal rampenplan, of we de verschillende procedures willen doornemen die elk lid kan volgen bij het voordoen van een ramp.
Ik ben er nog niet helemaal in, maar heb dan ook nog geen ramp meegemaakt.
