schatjes

Catherine en Helena zijn al een hele tijd de vaste babysit-mothershelp-speelkameraatje van de kleine Emma, een heel erg lief meisje. Enig kind en de bezorgde ouders maken zich daar zorgen over. Daarom willen ze niets liever dan dat hun dochtertje zo vaak als mogelijk in contact komt met andere leuke kinderen. Zo gaan mijn twee dochters minstens een keer per week, om beurten of samen, bij Emma spelen terwijl de ouders de handen vrij hebben om rustig naar een film te kijken, wat te werken of eens op het gemak wat anders te doen, zonder de kleine meid bezig te moeten houden. Ook Ben is er welkom, maar Emma is zo gek van hem dat de arme jongen steeds te pletter wordt geknuffeld door haar. Of hij dat erg vindt? Ik denk het niet, hij geniet er zelfs van.
(de foto is van voor zijn valpartij)

Vorig weekend mochten Helena en Catherine mee op een driedaagse trip, voor Catherine al de tweede keer en telkens schrijven ze een kaartje. Dit hadden ze 's ochtends geschreven, stopten het in de "out going" brievenbus onderaan onze straat en de postbode stopte het gelijk in onze brievenbus, geen postsorteercentrum is er nodig geweest.
(klik op het kaartje dan kan je het duidelijker lezen)

En ge ziet, zijn ze op een ander, dan vergeten ze gewoon het Nederlands compleet, ze moesten er achteraf zelf erg om lachen. En ze hebben de maansverduistering gezien, gewoon de wekker gezet in het midden van de nacht, wij niet, maar Andrea en Marijke dan weer wel.