Grote broer een nieuwe auto en kleine broer een nieuwe fiets. Natuurlijk bij beide niet letterlijk te nemen, tweedehands nieuw zou correcter zijn. Feit is dat de twee jongens content zijn en papa maar weer eens zijn best heeft gedaan.
Alex kreeg deze, toen nog glimmende, BMX rond zijn zes jaar, hij fietste ermee naar school, thuis in de tuin, naar vriendjes en deed er als kleine jongen zelfs boodschapjes mee als naar de bakker en beenhouwer. Pas toen de afstanden groter werden stapte hij over naar een gewone jongensfiets, de BMX bleef toen zijn fietsspeeltje.
BMX is voor altijd en is zelfs nog leuker in je apejaren als je groter en sterker bent, maar een fiets in Belgie heeft het hard te verduren door weer en wind zodat de nieuwe glimmende look al snel ver te zoeken is. Zo besliste Alex hem eens helemaal op te knappen toen we net verhuisd waren in ons nieuwe huis met een droom van een knutselgarage. "Als papa een auto kan restaureren kan ik dat bij mijn fiets ook", dacht hij toen. Dag 1 haalde hij de hele fiets uiteen, tot de laatste moer sorteerde hij alle onderdelen apart in dozen en dag 2 begon hij die op te kuisen. Maar verder raakte hij niet.
Anderhalf jaar later, afgelopen zaterdag, besloot papa om eens komaf te maken met die in-de-weg dozen en begon zelf aan de restauratie. Gelukkig duurt die bij een fiets niet zo lang als bij een Austin Healey, want vanavond was hij al helemaal klaar, twee dagen werk voor alle roest weg te halen, nieuw en professioneel gespoten frame in erg cool en stoer mat zwart, opgekuiste spaken en de nieuw gehaalde stukken erin. Het was een puzzel maar alles zit weer hoe het moet, enkel aan de remmen moet nog wat gesleuteld, dus Ben, nog eventjes afblijven!
