Seaworld deden we al eens onze allereerste week ooit in de US, nu vier jaar geleden, Inge en Bert tijdens hun huwelijksreis.
Om half zes waren we al op weg, een rit die ons voor de ochtendspits voorbij de grootstad LA moest brengen en op tijd aan Seaworld. De afspraak was om 10 uur aan de ingang, maar het verkeer ging zodanig vlot dat het amper 9 uur voorbij was en we al op de parking stonden. Met de gsm's hadden we onderweg al contact gemaakt zodat ook Bert en Inge met de kinderen, die logeerden in een hotelletje in de buurt, een uurtje vroeger daar waren.
De kust heeft last van een maritieme storing en kampt al enkele dagen met een bewolkte hemel, voor ons geen probleem, in het begin althans, maar naargelang de dag vorderde en we steeds natter en kouder werden van de attracties en de shows, snakten we naar een straaltje zon die zich met moeite liet zien.
Dapper als we waren deden we de Water Coaster "Journey to Atlantis" die zijn naam niet gestolen heeft, adrenalinestoot en kleddernat, de kinderen konden er maar niet genoeg van krijgen maar de mamas daarentegen hielden het bij een keer is genoeg.
Dan de shows die nooit gaan vervelen.
De overweldigende show met de Orcas of de "killer whales", ze zien er mooi en lief uit maar zijn erg gevaarlijk, in groep vallen ze de baby walvissen aan als prooi, de reden trouwens dat we tijdens het migratie seizoen wel eens moeder walvissen met hun jongen dicht langs de kust zien zwemmen, Orcas wagen zich meestal niet zo dicht bij de mensen. Toch heeft deze kennis ons plezier niet kunnen vergallen, we zaten zelfs in de "soak zone" en zonder regencape. Wat dacht je nu, eerst betalen om nat te worden en dan betalen om droog te blijven, toch geen logica?
Maar de dolfijnen waren ook weer grote fun, zeker de nog steeds opgevoerde stunt van de 'zogezegde' mama die in het water valt en gered wordt door de dolfijnen. Identiek als zoveel jaar terug maar nog steeds succes verzekerd.
Zeeleeuwen en een zeekoe als echte acteurs op een onderzeeer, hoe doen ze het toch? Ook hier weer niets dan lachende en verbaasde gezichtjes bij de kinderen.
Cirque de la Mer doet sterk aan Cirque du Soleil denken, boven het water een acrobatische show, spectaculair en voor een keertje bleven wij toeschouwers eens droog en kwam zelfs de zon ons even opwarmen.
De snelle waterbanden door het scheepswrak, dat kan toch niet zo erg zijn? Ha, gefopt, was best wel akelig maar vooral weerom erg nat, kleddernat, met druipende broeken en t-shirts stapten we uit, HELP waar is de zon om ons wat op te drogen?
En als de dag al lang genoeg was geweest, we nat en koud door merg en been raakten, wilde een deel van ons groepje nog absoluut de de 4D show zien met de brilletjes, ach kom, kunnen we ondertussen wat opdrogen. Ja, dat dachten we maar, de 4de dimensie bestond uit water en lucht, werden we dus weer een keertje nat!
Half acht al en tijd om in een warme auto te kruipen en de rit huiswaarts aan te vangen. Voor een nachtje reden onze bezoekers nog een keertje met ons mee naar huis. In ons hotelletje was nog plaats, in tegenstelling tot de echte ketens tijdens deze drukke toeristische weken waar alles volboekt bleek. Dankzij weerom vlot verkeer lagen we allemaal om elf uur in een warm bed.
Vandaag reden ze in de ochtend na een ervaring bij onze warme bakker dan toch door naar hun volgende bestemming. Op 2 augustus zien we ze dan nog een keertje terug voor ze weer naar huis vliegen. En Ben bleef deze keer bij ons.
