Het begon allemaal als een vaag idee, van 'we zouden eens' en 'willen we eens een stukje proberen' en van het een kwam het andere, tot Bert het hele loopgedeelte van het leefdek zat af te schuren. Samen met de kinderen bleef hij maar bezig, van voor de zevenen in de ochtend tot als het te donker werd in de avond. En toen alle verf eraf vloog, kwamen de slechte stukken boven, "dat moeten we vervangen" was het onafwendbaar relaas. Gelukkig hebben we een echte 'handyman' naast de deur en samen stonden ze bij het krieken van de dag in de doe-het-zelf-zaak het juiste hout te kopen en werden de nieuwe planken perfect ingepast waar de slechte uitkwamen. Alle kantjes werden keurig behandeld met primer of een grondverf, zodat er geen enkel gaatje overblijft waar termieten zich een weg in kunnen bijten.
En zo verfden we met zijn drieen op zaterdag twee keer een grondlaag en werden er deze ochtend de laatste retouches gemaakt en weer afgeschuurd. Kochten we tijdens het drogen de afwerkende verf die computergestuurd in een wip werd bereid en gemengd. Tegen de avond, als het wat frisser werd, ging de eerste toplaag erop, weer met zijn drieen, twee met het borsteltje voor de randjes en de spleten en de derde met de roller op een lange stok. Een echt verversteam die rap en proper doorwerkten, welgeteld anderhalf uur was er voor het donker werd en we gingen er een half uur over en dankzij een goede nachtschijner zal morgenochtend het resultaat nog best meevallen.
Morgenavond gaat de tweede laag erop. Daarna is het rust, de balustrade is voor later want daarvoor hebben we knappe ideeen maar moet er eerst nagekeken worden bij de strenge bouwwetgeving van de streek wat mag en wat moet. Ook de andere decks en de buitentrap zijn voor later zodat ondertussen het totaalbeeld wat vorm kan krijgen, ten slotte waren we er holder de bolder aan begonnen.
Ondertussen is Eveline de schuur- en verfkampioen en ook nog chilibereider, Catherine top huishoudster en teakbehandelaarster, Helena afschuurspecialist, teakbehandelaarster en deckstofzuigster en Benjamin stofzuiger, putten klopper waar het niet hoort en onze trouwe enthousiaste supporter.
En tussendoor worden alle uit Europa meegebrachte teakhouten meubelen opgeschuurd, voor de eerste keer in de meer dan tien jaar dat ze ons dienen. Terwijl in onze oude tuin in Doorslaar verweerd grijs wel zeer mooi paste, doet het dat minder met dit moderne huis. Een hele karwij, met het schuurmachientje en met heel veel staalwol, eerst het grovere en dan het fijne, ze komen er als bijna nieuw vanonder, maar een enkele bank is wel een hele zondag werk, nu de tweede nog en dan de olie erop, en oh ja, dan nog het bankje aan de voordeur.
