Wie zo ver op reis komt, gaat natuurlijk niet enkel op burenbezoek maar wil veel meer zien en beleven dan een gastgezin kan bieden. Zo werden deze ochtend alle valiezen in de huurauto geladen en maakten ze zich klaar voor een lange doortocht. San Diego is de eindbestemming van de dag, zonder file en bij vlot verkeer doe je daar van bij ons minstens drie uur over.
Maar Benjamin had het helemaal niet begrepen dat ze alweer zouden vertrekken, voorlopig want tegen het einde van hun reis komen ze nog even langs. Hij werd heel erg verdrietig en boos en raakte in paniek omdat hij afscheid moest nemen van Lotte, Lander en Inge en Bert waar hij, alle dagen al kruipende door de haag net als Jip en Janneke, een stukje is opgegroeid. Even was er een noodtoestand bij onze kleine jongen. Tot we er samen uitkwamen en er al snikkend uitkwam dat hij heel graag samen met hen een 'stukje van Amerika' wou zien, letterlijk zoals hij dat verwoorde. En zo werd in een rekordtijd een rugzakje ingepakt, genoeg voor drie dagen, en reed hij opgelucht en blij samen met hen de straat uit. Donderdag, hebben we afgesproken aan de ingang van Seaworld in San Diego, dan doen we samen het park en rijdt hij 's avonds met ons weer mee naar huis.
Een kleine opoffering voor ons, want dat betekend om vijf uur vertrekken om de ochtendspits rond Los Angeles voor te zijn en op te tijd in San Diego te geraken, te ver voor een dagtrip, maar voor het geluk van ons kind kan alles.
