Na 3 dagen in Los Angeles ... ons eerste nieuws in de 'blog' van de VanBrandekes.
De reis was verschrikkelijk zwaar, grotendeels door ons 18 maand zoontje Ruben. Hij zit op een leeftijd dat volgens mij het minst geschikt is voor zo'n grote vliegreis. Zijn ze jonger : kunnen ze nog niet rondlopen, zijn ze ouder : kan je er toch al beter mee communiceren.
Uiteindelijk zijn we er dan toch geraakt ... na problemen met afdrukken van instapkaarten... na beginnen met een half uur vertraging in Zaventem en verder een grote invloed heeft uitgeoefend voor de rest van de reis (zeker voor de aansluitingsvlucht die vrij nipt was geworden om tijdig te halen).
Dan na aankomst zijn we verwelkomt met een maaltijd ... direct gezellig met de ganse bende rond de tafel ... en verhalen vertellen over de reis ...
De eerste nacht is verschrikkelijk slecht verlopen, we waren zoooo moe ... en het biologisch ritme van onze kleine Ruben was volledig in de war, wat met zich meebracht dat dat ventje geen oog wilde dicht doen die nacht en we hem uiteindelijk bij ons in bed hebben genomen, ik had enorm veel medelijden met dat kereltje ... verschrikkelijk ...
Ondertussen is iedereen aangepast ... en zijn we het hier al zo gewoon dat we ons afvragen of we hier wel nog weg willen !!!
Eerste dag uiteraard naar het strand van Malibu, spijtig dat Pamela er niet was :) .
De zee was plezant om te ravotten ... grote, sterke golven ...
De tweede dag een bezoek aan een plaatselijke 'kermis' ... de echte Amerikanen leren kennen, de sfeer opsnuiven van het amerikaanse leven.
Vandaag opnieuw een dagje zee, een totaal andere locatie ... een 'verzamelplaats' voor surfers.
De kleine Ruben heeft het hier zo naar zijn zin, hij maakt iedereen extra gelukkig ...
Uiteraard wordt hij hier langs alle kanten verwend, er is altijd wel iemand kandidaat om met hem bezig te zijn.
Uiteindelijk ben ik hier heel gelukkig om, het is voornamelijk mijn bedoeling geweest om de VanBrandekes de mogelijkheid te geven om de kleine Ruben te leren kennen, ze hebben trouwens bijna 2 jaar hierop moeten wachten ...
Ruben wordt langs alle kanten overladen met positieve prikkels ... voor hem is deze reis een compleet nieuwe ervaring...
Je zou hem moeten bezig zien als hij met zijn voetjes in de golven staat ... onbeschrijfelijk !
Ik ben er zeker van dat er ons nog vanalles te wachten staat ... ik zou nog zoveel kunnen schrijven ... en hoop dat ik heel snel nog de kans heb om nog het 1 en het andere te vertellen.