Op dit moment, maandagavond in California, dindsdagochtend in Belgie en dinsdagnamiddag in Japan. De laatste dag voor zijn vertrek terug naar huis. Woensdagochtend neemt hij zijn eerste vliegtuig om na de middag de vlucht Tokyo-LAX te nemen, op woensdagochtend komt hij toe in LAX, een reis terug in de tijd.
Tijdens de afwas krijg ik van hem een sms-je met de vraag om online te komen, hij heeft een aantal inpak-vragen. Dit is een trukje dat hij al meer gebruikt had als hij ons dringend te spreken had, vlug, efficient en niet duur. Snel werk ik het karwei af en zet de computer aan.
Hij heeft te veel bagage, zijn zak weegt te zwaar voor de binnenlandse vlucht die hij moet doen om in Tokyo te geraken, "hij is nu al te zwaar en alles zit er nog niet in?" "Zal ik een goedkope tweede zak bijhalen of steek ik het in een doos?" Na wat heen en weer geklets zal hij op zoek gaan naar een goedkopere tweede zak en als hij het niet kan vinden dan stopt hij het maar in de doos die hij al heeft, goed toeplakken en een goeie koord rond. Blijkbaar kan hij een hele doos vullen met kadootjes, of was dat een grapje?
Vanavond is er een zeer groot vuurwerk in de stad waar hij de andere uitwisselingsstudenten nog hoopt te zien, de anderen komen uit andere werelddelen en/of blijven voor langere of andere tijdsspannes, een beetje afscheid dus.
Hij is toch wel een beetje blij om naar huis te komen, hij verlangt naar zijn eigen kamer, zijn eigen huis en zijn eigen gewoontes en volgens zijn vriendinnetje was hij geen 6 weken weg, maar waren het 7 weken of 49 dagen en zij heeft het geteld.
Nog een laatste serie foto's van hun uitstap naar de berg Tateyama, en van zijn Belgisch-Amerikaanse pannenkoeken die hij voor zijn familie bakte op de laatste, extra vroege, zondagochtend.
