Hij maakt het goed, heeft een heleboel nieuwe vrienden bij en voelt zich opperbest bij zijn gastfamilie. Hij geniet van zijn laatste weken in Japan.
Zijn verplicht bezoek aan de Amerikaanse ambassade heeft hij vandaag gedaan. Omdat ons visum ondertussen al een verlengde versie is van het eerste, kan hij Amerika niet opnieuw binnen zonder dat deze ook officieel in zijn paspoort staat en dat kan alleen gebeuren buiten Amerika, voor hem dus in Japan. De bundel ingevulde papieren hadden wij al voor zijn vertrek klaargemaakt, maar de betaling en de afspraak en het bezoek met interview had hij zelfstandig te doen. Omdat het in Tokyo niet meer binnen zijn tijdsspanne kon, werd het Osaka. Een week later wordt het naar hem thuis in Japan opgestuurd.
Dit is zijn korte verslag in een email naar mama:
Ik ben vandaag naar de Amerikaanse ambassade gegaan en het is helemaal in orde gekomen.
Om vier uur deze ochtend ben ik opgestaan om 30 minuten later te kunnen vertrekken, om de trein van 4:55am naar Osaka te nemen, de supersnelle trein "the Thunderbird". Door de hevige regen kon de trein niet snel rijden zodat ik 2,5 uur later ben toegekomen in Osaka en daardoor was ik ook 2 uur te laat op mijn afspraak. Gelukkig was ik nog net op tijd om toch nog binnen te mogen. Het geheel met interview duurde maar 30 minuten. Toen heeft de YFU verantwoordelijke uit deze omgeving me meegenomen voor een lunch. Daarna heb ik nog twee uur moeten wachten op een trein terug omdat mijn eigenlijke trein afgelast was door het slechte weer. Later dan voorzien kon ik toch vertrekken en na 5,5 uur ben ik terug thuis geraakt.
Daarna zijn we met de hele familie nog gaan uit eten.
Het was een drukke dag en ik ben heel erg moe.
