Donderdag, kwart voor twee, 'k ben net weer thuis vanuit Los Angeles, een telefoontje van Alex:
"We zijn toegekomen in San Francisco mama, we wachten nog op een paar anderen en op onze valiezen, er zijn ook een paar verantwoordelijken van Y.F.U. Ik bel vanavond nog wel eens voor ik ga slapen."
De eerste etappe zit erop.
Van daaruit gaat het met een shuttle busje naar de University in San Jose voor hun driedaagse pre-orientatie voor Japan. En dat zal hard nodig zijn, want van echt voorbereiden is nog niet veel in huis gekomen. Ten eerste is een einde schooljaar altijd al wat drukker en ten tweede een liefje dat je liever niet achter laat en ten derde een hele boel vriendinnen en vrienden die geen afscheid kunnen nemen en net bij het begin van de zomervakantie.
Gisterenavond was het moeilijk en deze ochtend om zeven uur stonden ze weer aan de deur met een ontbijt van bij Starbucks dat ze gezellig op het bankje aan de voordeur hebben opgegeten met zijn viertjes. Het liefje moest dan naar school, de buurjongen ook, maar de vriendin/buurmeisje heeft verder helpen inpakken, als 'senior' -of nu afgestudeerd Highschool student- is ze reeds vrij van school.
The beginning of his journey can start right here. Good luck my son. We love you!