(een reconstructie uit een email naar mama)
Met die stokjes eten lukt vrij goed, maar ze hebben ook vorken en messen en in het begin gaven ze me die ook, maar toen haalde ik mijn stokjes boven (die ik gekregen heb op mijn afscheidsfeestje) en daar eet ik nu mee. Ge zou hier dus niet moeten verhongeren hoor mama, maar mama, ge zult wel eens best gaan oefenen in de Panda Express dat ge het ook kunt tegen dat ik terug ben, want dan ga ik eens Japans met jullie gaan eten hoor!
Mijn kleren zijn ook al eens gewassen en ik heb net mijn uniform in de vuile wasmand gedaan. Ik zal ook zeker vragen als ik wil dat ze gewassen worden.
Mijn kleren zijn ook al eens gewassen en ik heb net mijn uniform in de vuile wasmand gedaan. Ik zal ook zeker vragen als ik wil dat ze gewassen worden.
Ik heb nu ook al mijn busabbonnement gekocht voor een maand, de rit duurt maar ongeveer 10 min, denk ik, maar ik zou het eens moeten timen om zeker te zijn.
Morgen gaat mijn host-dad me Toyama tonen, voor zondag weet ik het nog niet.
We gaan ook zeker eens een dag naar Yokohama waar mijn host-sister woont, diegene die in augustus in Santa Barbara komt studeren voor een jaar.
Op school spreken ze allemaal een beetje Engels, want dat is hun tweede taal, ze kunnen het tenminste lezen en verstaan. Alles is in het Japanees en Engels.
Mijn host-dad volgt al vijf jaar avondles Engels, dus dat lukt ook wel.
Ik zit samen met 10 andere exchange students in een Japanees class. Vanaf de 29 juni begint de tweede term en dan krijgen we dat ook een hele maand. We moeten veel schrijven, maar ik kan niet volgen. Daarom schrijf ik maar brieven naar Kara en ook in mijn traveljournal dat ik van jullie gekregen heb. Ik heb al 12 pagina's naar Kara geschreven en heb ze gisteren gepost, het kostte 400 yen!
Ik vind het tof dat het lukt met Kara en Ben, doe ze maar de groeten als ze komt en geef ze maar een kus van mij. (huh... nee, dat niet...)
