Fire, fire, fire, is al wat we horen, zien en ruiken. Al een geluk dat we geen televisie kijken, want zelfs de online uitzendingen maken ons nu al zenuwachtig, laat staan die breedbeeldtoestellen die in alle huiskamers staan te spelen met live uitzendingen, kinderen worden er gek van.
Voor een maandag was het griezelig rustig buiten, autos maar geen enkele voetganger, terwijl maandag anders een topdag is voor joggende mamas. Onze scholen waren open maar alle kinderen werden de hele dag binnen gehouden. De Middle School werd geevacueerd en zo kon papa Helena en Catherine weer snel gaan afhalen, Bert die anders al lang vertrokken is maar de hele week niet langs de afgesloten Pacific Coast Highway in Malibu kan en dus via een (erg drukke) omweg naar het werk moet rijden en dus liever de ochtendspits eerst aan zich voorbij liet trekken, de Middle School die te veel schade had door de sterke winden en de kinderen niet veilig kon onderbrengen.
Het huis is nog steeds hermetisch afgesloten en ja, de airconditioning draait maar werkt met opgezogen lucht van binnenuit, koelt en filtert die en zo werd het binnen aangenaam fris met een 'clean' gevoel. Maar buiten is die vieze rook en die doordringende geur, de lucht is vuil en ongezond. Alle sport binnen en buiten is afgelast en de automatische telefoonboodschappen van de scholen en schoolgemeenschap met updates in de situatie komen afwisselend gedurende de hele dag binnen. Vandaag was het dertig graden en toch voelde dat niet zo, dat komt door de extreem lage vochtigheidsgraad.
Een "fire storm" is een geschikte naam voor de situatie, meer dan een dozijn serieuze bosbranden in korte tijd en in gelijkaardige omstandigheden onstaan, verspreidt over Zuid Californie en die ondertussen in amper twee dagen tijd al heel wat menselijk leed heeft veroorzaakt, honderden huizen zijn vernield, wie hier woont weet wel waarom hij ieder jaar een fortuin aan brandverzekering betaald!
De bosbranden, een natuurfenomeen dat altijd zo is geweest, lokale Californiers leven ermee zowel met de jaarlijkse branden als met de tienjaarlijkse grote aardbevingen. Onlangs had ik het er nog over met de buren die nu 25 jaar op deze helling wonen, zij zijn in die tijd twee keer geevacueerd geweest, telkens het vuur tot in de achtertuin maar verder geen schade. "Brush clearance", een wet waarbij je ieder jaar voor 1 juni alle droge beplanting in een vastgelegde perimeter rond je eigendom moet weggemaaid hebben, de brandweer controleert dat en je werkt bij waar nodig. Enkel maar om je eigendom te beschermen want dat deze bossen af en toe eens helemaal platbranden, dat is zeker, een van de wondere eigenschappen van dit gebergte in een Middelands Zeeklimaat, gelegen tussen de woestijn en de Stille Oceaan.
Wel iedere vijf minuten kijkt er iemand door een raam, "het ruikt naar vuur", dus die waarneming zal ons niet meer waarschuwen als het echt dichtbij zou zijn, in de verte zien we de rode vuurschijn boven de bergtoppen. Sprinklers stonden verdacht en opvallend lang de planten te sproeien wat hoger op de heuvel, en in de parken daar kom je nu niet in want die zijn volledig afgesloten door deze extreem gevaarlijke situatie.
Hoe zal het verder verlopen? Niemand weet het, alles hangt af van het weer. Maar voor morgen voorspellen ze nog hardere windstoten (die ik ondertussen trouwens al hoor razen door de schouw van de open haard) bij veel hogere temperaturen, dat ziet er dus voorlopig niet erg goed uit. En hoe zal mama haar nu voorbereiden op de trail race van zaterdag als de parken afgesloten zijn door het hoge brandgevaar?
Op deze online zender zijn talloze reportages te bekijken. Kijk zeker eens naar het DC10 vliegtuig dat vuurvertrager over het brandende Arrowhead sproeit.
