En toen viel er op zaterdag (bij ons in Thousand Oaks) af en toe wat regen, een waar geschenk uit de hemel al was het een vuil. De druppels namen alle asdeeltjes op hun weg mee en daar kon je op het dak van donker gekleurde wagens niet naast kijken, maar niemand die erom zeurde, integendeel!
En toen rook de ochtendgloren op zondag weer zoals het hoort voor een maagdelijk vroeg uur, fris en zuiver, al snel zagen we ook weer die staalblauwe hemel verschijnen zoals we die gewoon zijn voor het immer zonnige Californie.
We lezen in de krant de vele verhalen over verlies en wat er nog te vinden is tussen de assen, meer dan 1900 huizen die door de brand zijn beschadigd of die er niet meer staan.
Maar binnen enkele weken zal dit oud nieuws zijn, hebben we misschien alweer ergens anders een bosbrand gehad, zijn er andere wereldschokkende dingen gebeurt terwijl Californiers heropbouwen en terwijl de natuur zich herpakt.
