Helena, 11 jaar werd ze vandaag en dat verdiende een zak vol pakjes. Ze groeit als kool dezer dagen, zo erg zelfs dat ze er af en toe zelf van verschiet. (Ze is trouwens niet de enige, Catherine heeft in een paar dagen Eveline ingehaald. Nu nog Ben en dan mag ik officieel gaan verkondigen dat ik de kleinste ben in huis.)
Al heel vroeg waren we opgestaan, want deze week gaan ze iedere dag op surfkamp en daarvoor moeten ze om acht uur thuis vertrekken om op tijd aan het busje te zijn, een mini exemplaar waar ze met zijn twaalven inpassen. Eveline is de lessen ondertussen al voorbij gegroeid, maar vandaag reden we zelf ook met de wagen en mocht ze twee vrienden meenemen, maar morgen is ze welkom in het busje waar nog net een plaatsje leeg is.
Al heel vroeg waren we opgestaan, want deze week gaan ze iedere dag op surfkamp en daarvoor moeten ze om acht uur thuis vertrekken om op tijd aan het busje te zijn, een mini exemplaar waar ze met zijn twaalven inpassen. Eveline is de lessen ondertussen al voorbij gegroeid, maar vandaag reden we zelf ook met de wagen en mocht ze twee vrienden meenemen, maar morgen is ze welkom in het busje waar nog net een plaatsje leeg is.
En toen wou Helena na het kamp al onmiddellijk haar vriendinnetje thuis op logement meenemen, en omdat het haar speciale dag was, mocht dat natuurlijk, we deden er zelfs nog een schepje bovenop en namen ze mee naar de film Pirates die ze al zo lang heel graag wilden zien. Bij deze dus.
Ondertussen werden er nog meer kadootjes door de buren afgeleverd, een erg lieve traditie die hier langzaam onder ons is gegroeid en erg leuk voor de kinderen om op deze manier te ervaren dat ze geliefd zijn.
