Alex, moe van het lange Thanksgiving weekend, moe van de te korte nachten, moe van de reis. Als we thuiskomen van de fietstocht vinden we hem slapend op zijn bed. We maken hem wakker voor de taart, zingen we "lang zal hij leven" net zoals we dat anders op de verjaardagsochtend zouden doen en mag hij een kadootje open maken. Hoe kan het anders dan wat (nuttigs) voor in zijn leuke boxautootje? Het eigenlijke presentje komt nog na met Fedex of de post, maar een extraatje kreeg hij vandaag, voor een keer hopen we dat het nooit zal gebruikt (moeten) worden, een tas met allerlei handigheden bij ongeval of pech onderweg.
