Het water van de oceaan is ons te koud geworden, enkel Eveline geeft het nog niet op en trekt zo vaak ze kan mee met vrienden om te surfen, maar lekker in de zon opwarmen is er nu niet meer bij, het is dan echt met het surfboard het water inrennen en als ze na een tijdje stijf bevroren raken rap naar de auto, een fles (lauw) water over je gieten en een dik joggingpak aantrekken met daaronder wollige botjes. In tegenstelling tot vorig jaar werd het dit najaar sneller frisser, vooral het water. Daarom doen we nu andere sportieve activiteiten op zondag.
Onze fietsen raakten tot hier toe maar moeizaam van stal, doordat we op een berghelling wonen zakte de moed ons meestal rap in de schoenen als iemand het over een fietstochtje had, naar beneden sjezen gaat nog, maar dan weer terug naar huis, pfff. De aankoop van een autofietsrek lag al van vorig jaar in beraad en dankzij de super koopjesdag na 'Thanksgiving'dag konden we er eindelijk een aanschaffen aan een goeie korting. Vandaag was dus testdag. Papa deed het voor, deed in principe alle werk, maar mama heeft goed gekeken want zij wil het tijdens de week ook graag gaan gebruiken. Zo ging de kleinste fiets de koffer in en konden de vier grote op het rek, reden we naar de ingang van het park en fietsten we tot aan de zee, daar aten we onze 'energiebars' op en keerden terug, met een hoogteverschil van 290 meter werd dat klimmen, af en toe even op adem komen en dan ging het weer.
We zagen een grote uil, een witte valk en enkele herten. Terwijl het op zondag behoorlijk druk kan zijn met mountainbikers, was het opvallend stil. Dat kwam omdat het park pas weer open gegaan was door het brandgevaar van gisteren en de ingang aan de kant van de kust nog steeds gesloten was, om terug naar huis te rijden hebben we dus maar even het bordje "verboden toegang wegens extreem brandgevaar" moeten negeren.
