Ra ra ra, wat deden wij vandaag? Ja hoor, je ziet dat goed, we lieten ons helemaal gaan in de vroege kerstsfeer, en nee, we zijn zelfs niet de eersten, want die deden dat vorig weekend al net na Thanksgiving.
Nadat we afgelopen week officieel besloten hebben of vanaf dit jaar Sinterklaas helemaal om te ruilen voor de Kerstman en zijn feestdag nog enkel stilletjes en sober te herdenken, doen we nu Kerst en Santa Claus in al zijn glorie en vieren we mee met alle andere Amerikanen, zo zullen onze kinderen dit jaar voor honderd procent op dezelfde goflengte zitten als hun vrienden en zullen ze op kerstochtend ook stapels pakjes vinden. Geen ergernissen en discussies meer.
We verzamelden eerst onze kinderen weer bijeen nadat die hun zondagochtend verspreid elders hadden doorgebracht, we stopten de drie jongsten in de truck en terwijl Eveline onder de douche ging na haar surfuurtje en Alexander zijn jaarlijks pleziertje had met lichtjes hangen rondom ons huis, trokken wij om een kerstboom. Kerstbomenverkoop die ik nergens zo professioneel georganiseerd heb gezien als hier, maar naar de lange rij te zien was het vandaag een topdag.
Handig ingepakt, snel op het dak gebonden, proper binnengebracht, stevig in de voet gevezen, ster erop, lichtjes ingehangen en dan alle door de jaren verzamelde ornamentjes erin, wat Helena bijna helemaal in haar eentje heeft gedaan, terwijl papa wafels bakte. Maar het meest zalige was nog dat we weer eens voltallig aan tafel zaten, iets wat meer en meer een zeldzaamheid wordt.
Kerst heeft dan toch iets magisch, ook al zijn er nog drie weken te gaan.
