kleine aardbeving

We hebben een beetje geschud vannacht, de tweede keer al dit jaar. Ik droomde dat iemand me probeerde wakker maken tot ik Eveline hoorde vragen aan papa of dit soms een aardbeving was. Niets ergs, tegen dan stopte het alweer en sliepen we gewoon verder. Goed vast, bleek later, want deze ochtend erg vroeg was onze oudste dochter al verdwenen, zelfs met onze deuren open en haar kamer en badkamer naast ons, hadden we niets gemerkt, de surfverslaafde.

Onze online krant heeft de unieke eigenschap dat je bij elk artikel kunt reageren, erg tof is dat omdat je zo ook een beetje het verhaal of het commentaar hebt van mensen die er wat dichter bij betrokken waren of zich in ieder geval betrokken voelen of gewoon hun mening wil spuien. Zo ook bij een artikel over de sluiting van een brug naar aanleiding van deze aardbeving.

Deze vind ik wel erg grappig: "Was reading the last Harry Potter book right before bed. When the earthquake hit my heart almost jumped out of my chest...I was sure it was Voldemort or some other Death Eater coming to battle right in my own backyard....at least for the first 10 seconds or so. Scary. Mixing Harry Potter and earthquakes is not a good idea folks!!"

het zoete energiesapje

We kunnen er niet van over dat al die verschillende soorten kolibrietjes, of wij noemen ze liever zoemvogeltjes, hele dagen rond onze opgehangen nektarflessen hangen. Ze zijn zelfs helemaal niet bang, toen ik deze foto maakte hingen er wel zeven tegelijk aan de fles te fladderen en te likken, mijn cameraatje heeft ze een klein beetje afgeschrikt, maar toch niet veel als je bedenkt dat ik niet verder dan op een meter afstand stond. Ze zijn zo lief, wel erg gulzig, anderhalve liter zoet sap heb ik iedere dag te maken, 1 deel suiker op drie delen water, makkelijk en goedkoop, dat wel.

de zoemvogeltjes

Sfeerbeeldje op ons balkon vanavond.

Drie kolibrie nectarflessen hebben we hangen, waarvan deze de kleinste is en iedere dag zijn ze helemaal leeg. Vooral in de ochtend en net voor de avond is er de grootste activiteit, en dan bedoel ik werkelijk met zijn vieren tot zessen vechten voor wat zoetigheid uit een fles. Maar ook de hele dag is er wel elk moment een vogeltje aan't drinken. Ze zijn helemaal niet bang, flapperen rond ons oren en soms kunnen we ze eventjes aanraken.

In het engels is het "hummingbird" en dat betekent letterlijk "zoemvogel" en dat is het ook. Door het zeer snelle flapperen van de vleugeltjes lijkt het alsof ze zoemen. Zeer kleine vogeltjes die leven van de nectar in de bloemen. Omdat een bloem niet zoveel voorraad heeft, probeert het vogeltje 'zijn' bloem hardnekkig te beschermen en laat dus niemand toe om aan zijn voedselbron te slurpen. Dat is waarom ze ook deze suikerflesjes niet willen delen. Ze weten niet dat deze onuitputtelijk zijn, alhoewel, door de massale belangstelling moet ik ze alle drie iedere dag helemaal hervullen, daarbij moet ik letten ze goed om te spoelen en niets te morsen, anders trekt dat onherroepelijk wespen en mieren aan.
Er zijn speciale mengsels te koop, dan is het suikerwater roodgekleurd, de kleur en de geur die hen aantrekt, maar meestal maak ik het gewoon met suiker en water alleen.

Shave It

Het was onze tweede keer, Alex' zijn eerste keer, toch staat de Shave It Van twee maal per week op school maar omdat ik vijf keer $3 wat veel vind voor afgeschraapt ijs met daarop gekleurde siroop houden we het voor een bijzondere gelegenheid. Trouwens de plaats is super cool van sfeer, echt iets voor jongeren en daarom gaan we dan liever eens tot daar in Thousand Oaks.

Mamas traktatie in plaats van taart en iedereen was akkoord.

babyratelslang

Zo lag ze in het hoekje te slapen aan onze voordeur. Met een schop met lange steel hebben we ze voorzichtig opgeschept en in een plastieken terrariumbak laten glijden, rap het deksel erop en nog wat extra tape zodat we er zeker van konden zijn dat niemand van de kinderen dit lieve slangetje zou gaan aaien.

Deze ochtend bij vol daglicht konden we ze eens goed bestuderen, het was inderdaad een echte ratelslang, wel nog een jonge met nog maar drie ratels aan de staart waar nog geen geluid uit komt, maar de beet is even giftig als van een volwassen exemplaar. Ze zijn zelfs gevaarlijker als ze jong zijn, ze kunnen nog niet ratelen waardoor ze je niet kunnen waarschuwen en bij het bijten zouden ze niet loslaten en zo veel meer gif inspuiten. Maar echt dodelijk is het niet, wel erg pijnlijk en we zouden wel zo snel mogelijk medische hulp moeten zoeken als het ooit zover zou komen.

Toch zijn we niet echt bang, altijd voorzichtig zijn en uit de doppen kijken weten de kinderen al lang en gelukkig maken kinderen meestal genoeg lawaai bij het spelen waardoor slangen vanzelf maken dat ze wegkomen voordat wij ze in de gaten hebben. Ze jagen op muizen, ratten, grondeekhoorns en ander ongedierte, daarom moeten we ze laten leven, maar liefst niet te dicht aan onze achterdeur of voordeur. Daarom kunnen we de wilde dieren opvang opbellen en in de loop van de voormiddag kwam een ranger ze ophalen, ze zetten het dier dan uit ergens in het midden van een park.

Het was wel erg leerrijk om ze zo eens goed te kunnen bestuderen door de doorzichtige bak. We hebben hier ook de gopher snake, whip snake, king snake en de garter snake die ongevaarlijk zijn en velen hier in de suburbs verwarren die met ratelslangen, meestal slaan ze dan in paniek en gaan verwoed op het dier gaan kappen tot het dood is, mis dus.

Zo zagen we bij het slangetje duidelijk: de hartvormige of driehoekige kop die gevormd wordt door de dikke gifzakken in de kaken, de ratels aan de staart, de spleetvormige pupillen en het lijf dat in het midden duidelijk veel dikker is. Zowat de eerste opvallendste kenmerken van een echte ratelslang.

(Klik op de foto en dan krijg je het bovenzicht van de slang in de bak.)

porti-potty

Tantann is enkele maanden geleden aan het lopen geslagen en wil niet wijken van haar drie keer per week. Ze doet dat altijd alleen en Evy, van de start-to-run podcast, was haar persoonlijke coach. Maar nu het atletisch nichtje er is, doen ze het samen.
En wat is er nu zo verschillend aan Belgie en hier? De porti-potties of de verplaatsbare toiletjes! Altijd en overal, vooral handig als je een aardje naar je mama hebt.