Eerst wat haperend, evoluerend naar vloeiend en dan tot het weer perfect gaat, zo herkenbaar, die melodieuze klanken vanuit de klankkast van haar gitaar.
Druk in de weer met haar "froggy theater", waarin origami mini-kikkertjes de hoofdrol spelen in haar zelf geknutseld circus.
Telefoneren en organiseren met haar vriendinnen, een plezant werkgroepje.
Zingen en bezig zijn, de werkijver van een bijtje,
het geluk van de middelste,
ons Catherine, zo kennen we haar weer.
