Alexander

Of sinds onze eerste dag in Californie, "Alex" voor iedereen. Zelfs op officiele documenten vertikt hij het om zijn volledige naam neer te zetten.

Sinds gisteren is hij 18!

Wat een verschil met zijn kleine broertje van 10. Inderdaad, van de grootste naar de kleinste, een leeftijdsverschil van 8 jaar.

Alex is op college, Alex pronkt met zijn box-car, Alex kruipt pas (erg) laat in bed en Alex kruipt ook weer (erg) laat uit bed, voor zover dat gaat met zijn studies en zijn werk natuurlijk.

Alex werkt nog steeds als P.A. of Personnal Assistent van de dame in rolstoel.

Alex werkt ook nog steeds voor een video productie bedrijfje.

Alex is onze trendsetter. Hij is de oudste en komt het eerst in aanmerking met al die Californische (en voor ons nieuw en vreemde) gebruiken. Bij hem zijn we steeds in shock, moeten wennen en pas na veel gezeur en gepredik leggen we ons er bij neer. Bij het volgende kind weten we al wat ons te wachten staat en doen we mee. Alex heeft dus een moeilijke job met ons.

Op zijn feestje gisterenavond. Zingende diensters die een spelletje met hem speelden, plezant.

Eveline

Enkele maanden geleden werd ze zestien en in Californie is dat hetzelfde als je rijbewijs en je wagentje. Dat rijbewijs had ze snel maar voor die wagen heeft ze geduld moeten hebben want met babysitten alleen verdien je nu eenmaal niet genoeg centen bijeen om er een te kopen en te onderhouden. Als papa naar het werk carpoolde, dan reed mama met de zijne en reed Eveline met de oude chevy.

Maar door de economische crisis in de US doet ook de autoverkoop het bijzonder slecht, daardoor zakken de prijzen alsmaar en zijn er ware koopjes te doen. Zo vond ze toch haar betaalbare droomwagen en met de hulp van papa was die al snel de hare. Een donkerblauwe jetta stationwagen waarin haar surfboard past. Ze rijdt nu alle dagen zelf naar school en neemt haar zus mee. En zo is mama ook content want die moet nu niet meer omrijden langs de High School.

In de weekends gaat ze nog steeds graag surfen en tijdens de week speelt ze waterpolo op school en doet ook af en toe mee aan de pre-seizoen zwemtrainingen in de ochtend.

De drie meisjes blijken goeie studenten-genen te hebben want ook bij haar gaat het vlotjes op school. Als Junior heeft ze hierna nog slechts 1 jaar te gaan op High School en is ze dus al druk bezig met het uitzoeken van geschikte colleges. Nog steeds gaat haar interesse naar Oceanologie of marinebiologie of zoiets en de universiteit moet aan de oceaan liggen met goeie surfplaatsen, bijvoorbeeld Hawaii, San Diego of Santa Barbara.

Op haar verlanglijstje voor de Kerstman stond een cursus duiken, hier SCUBA diving genoemd. In januari mag ze weer mee met de plaatselijke universiteit voor een week duiken vanop een boot, vorig jaar deed ze dat ook al in Hawaii. Maar nu wil ze niet snorkelen maar echt met zuurstofflessen onder water kunnen blijven. Vanaf zestien kan je daarvoor een dipoloma halen en dat zal ze volgende maand dan ook doen, een vroeg kerst- en nieuwjaarskadootje dan maar.
Inderdaad, hoe anders zou hun leven in Belgie geweest zijn!

Eveline gaat niet graag op de foto, heb ze vandaag ook niet kunnen vangen, maar toch enkele uit het archief.

Natuurlijk gaat poseren wel prima met vriendinnen.
Voor het waterpoloteam, vorig jaar.


Ergens op het strand, met gepersonaliseerd surfpak. (Je snijdt de mouwen eruit en de broekspijpen korter, een tweede leven voor een versleten exemplaar.)

Een surfdiva.

Catherine

De derde in rij is Catherine, haar naam nu zo leuk op zijn amerikaans uitgesproken.

Catherine is op High School, als veertienjarige een eerstejaars of een "Freshman". Het was hoog tijd voor haar om te verhuizen van de kleine school naar de grote, ze voelt zich er thuis en ook zij doet het bijzonder goed, ook al heeft ze niets anders dan "honor"vakken, waarbij de leerstof erg zwaar en veel is. Toch heeft ze daarnaast nog tijd om te sporten, veel te sporten.

In de vroege ochtend voor de lessen heeft ze pre-zwemseizoen training, tijdens de dag anderhalf uur sport als lesvak en na school begint ze aan de waterpolotraining samen met haar zus.

Atletisch als ze gebouwd is, is het dan ook geen wonder dat ze supersnel geworden is in het water en ze is er best fier op.

Maar op vrijdag en zelfs zaterdag gaat ze ook wel graag eens op stap met haar vriendinnen. Tijdens het voetbalseizoen (American Football) op school wou ze geen enkele thuiswedstrijd missen en af en toe eens naar de film of een middagje shoppen in de Mall ziet ze ook altijd wel zitten, zolang ze maar niet mee moet met mama en papa.

Catherine is ook erg creatief, knutselt graag kadootjes op een speciale manier in elkaar, maakt pareltjes van verjaardagskaartjes en ontwerpt ook kunstige voorbladen voor in haar schoolmappen. Ze zit dan ook graag uren verborgen in haar kleine, donkere, blauwe en gezellige kamertje.

Hier hongerig na school vandaag, nog nat van het waterpolozwembad.


In haar eerste (rode) baljurk en hoge hakken voor de "Home Coming Dance" op school bij een van haar vriendinnen thuis waar ze met de hele kliek hadden afgesproken om samen op restaurant te gaan eten vooraleer naar de schooldans af te zakken. (De 'home coming' dans is om het begin van het schooljaar te vieren, is op school.)

Helena

Helena is twaalf en zit in het zevende leerjaar in Junior High School. Nog steeds is ze een leesbeest, overal neemt ze haar (dik) boek mee om toch maar geen minuut te verliezen en zich altijd en overal te kunnen verdiepen in de spannende verhalen, in fantasie en mysterie, in draken en draculas. Als hier de voorraad opgelezen is, rent ze naar de bibliotheek op school of naar een of andere buur om nog meer interessant leesvoer.

Op school gaat het bijzonder goed en met huiswerk maken heeft ze nooit problemen.

Helena schrijft stilletjes aan een eigen boek, langzaam groeit het verhaal en volgens haar zal het nog wel een hele tijd duren eer het helemaal klaar zal zijn. Bij echte schrijvers duurt dat trouwens ook jaren.

Helena is een echte kwajongen die graag verkleed als ridder door de open achtertuinen rent, verdwaald in haar eigen fantasieverhalen, met een zelfgemaakt uitgehouwen houten zwaard.

Helena is een bijzonder meisje, ze kan het goed vinden met jongens maar helemaal niet met echte girly-girl meisjes, die vindt ze maar verschrikkelijk stom.

Ze is een goede babysit in wording, kan verantwoordelijkheid opnemen, neemt verstandige beslissingen, zorgt goed voor haar jongere broertje maar rivaliseerd met haar twee grotere zussen.

Creatief als ze is, maakte ze een "dinosaurus"taartje van een madeleintje op het blijvenslapen verjaardagsfeestje van een "zwem"vriendinnetje afgelopen weekend, dat ze nadien gastronomisch verorberde. (Klik om te vergroten.)

Benjamin

Hoog tijd om jullie weer eens Up To Date te brengen over het leven van de kroost. Vanaf nu geen excuses meer en ik doe er alles aan om het gemis goed te maken zonder te gaan vervelen. Daarom vraag ik "geef me tips in de comment box waarover jullie wel eens wat meer zouden willen te weten komen". Om de spits af te bijten begin ik met een update-tje van elk, iedere dag eentje.
We beginnen met de jongste.

Benjamin, liever "Ben" geheten tegenwoordig (omdat dat stoerder klinkt maar vooral omdat dat korter is om te schrijven, haha...).

Ben zit nu in het vierde leerjaar in een klas met 31 kinderen. De juf die het schooljaar met hen begonnen is, is ondertussen al vervangen door een andere juf. Ander en beter, maar zo begon het toch allemaal niet zo ideaal voor hem dit jaar. Toch doet ons ventje nog steeds zijn allerste best en kreeg hij vorige week al de Award of prijs van "vriendelijkste kind" uit de klas. Dat horen we natuurlijk graag, want wat is er belangrijker dan een goed en aardig kind te zijn, het is toch de persoonlijkheid of wie we zijn wat belangrijk is in het leven, niet?

Ben heeft vliegtuigen hangen op zijn kamer, Ben heeft een zweefvliegtuig met afstandsbediening gebouwd met zijn papa (dat nog moet uitgeprobeerd worden bij ideale weersomstandigheden), Ben kent alle reklametijdschriftjes over vliegtuigen van voor naar achter en van achter naar voor van buiten, Ben is er zeker van dat hij op zijn veertiende in het naburige stadje Camarillo mag gaan studeren voor piloot van sportvliegtuigjes. (Ai ai ai, en die papa maar werken!)
Kort gezegd, Ben droomt van vliegtuigen.

Maar Ben maakt ook flink zijn huiswerk, alleen, dat laatste erg belangrijk. Het is nog maar zelden dat ik eens moet helpen. Dat wil niet zeggen dat het altijd makkelijk gaat, maar aan de keukentafel lukt de concentratie nog altijd beter dan op zijn kamer tussen al zijn vliegtuigen en ander speelgoed.

Ben aan zijn huiswerk vandaag (klik op het strookje dan zie je het groter).