Hi iedereeen.
Eindelijk een eerste berichtje van de andere kant van de wereld. Het is nu zaterdagochtend 11u., een week na onze afscheidsdrink, een week van 101 nieuwe dingen, van kamperen in ons huis met beperkte huisraad maar met een stralende hemel met temperaturen rond de 25 graden. De aanvraag voor telefoon en internet zijn binnen, nu nog een telefoontoestel halen en wachten op de modem die wordt opgestuurd, nog een kleine week en dan zijn we altijd bereikbaar. Nu zijn we met zijn allen naar Bert's werk getrokken om even iets van ons te laten horen via de computers van Sony. Voor hem was het ook een helse week, de eerste dagen met ons rondrijden om de eerste noodzakelijke dingen in huis te halen, naar de scholen gaan met de kids om in te schrijven en alle administratieve zaken in orde te brengen. Om dan eindelijk zelf naar het werk te kunnen vertrekken om 4 weken achterstal in te halen en dus ook niet veel tijd over heeft om alle e-mails te beantwoorden en de gazette aan te vullen.
De kinderen hebben hun eerste schooldagen achter de rug, wonderwel zonder tranen. Spannend om in een veel grotere school terecht te komen en in het engels les te krijgen. Toch lukt het blijkbaar zeer goed, ze komen met een smile tot achter hun oren aangelopen wanneer ik ze aan de schoolpoort kom ophalen (is overal hetzelfde). Het vriendjes maken gaat ook even vlot als in Belgie, kinderen zijn dus overal hetzelfde! De 3 jongsten zitten in de Newbury Park Sycamore Canyon elementary school, Eveline in dezelfde school maar dan de middle school. We wandelen er op 10 min. naartoe. Alexander zit als 9-grader in de Newbury Park High School. Hij volgt daar momenteel een speciaal programma voor anderstalige kinderen om zo snel mogelijk mee te zijn met de taal en met wiskunde die hier duidelijk hoger ligt. Hij gaat met de fiets naar school, 7min. heen (bergaf) en 15min. terug (bergop) puf-puf... Want ja, we wonen hier in de heuvels.
