Ze heeft toch wel geluk hoor, dat nichtje van ons.
Haar eerste echte strandnamiddag, hebben ze daar samen een gigantische put gegraven, zitten ze daarin uren te keuvelen en over de oceaan te staren op zoek naar dolfijnen, laten die beestjes zich vandaag net niet zien, is het bijna tijd om naar huis te gaan en komen daar toch wel twee grijze walvissen langs zeker!!!
Van december tot april migreren de Greywhales terug naar Alaska, ze komen van de golf in Mexico, de moeders met hun in Mexico pasgeboren kalveren zijn wat trager en zijn de laatsten. Daarbij zwemmen die zeer dicht bij de kustlijn om hun jong te beschermen tegen aanvallen van Orkas of ook "killerwhales" genoemd, die vallen namelijk pasgeboren walvissen aan om zich mee te voeden.
We hadden al vaker walvissen vanop het strand gezien, maar nog nooit zo dichtbij, we hoorden hun diepe ademhaling en de luide "spout", heel duidelijk was te zien dat het om een volwassen dier met jong ging en Bert had net zijn camera in de hand, dus hadden we twee keer geluk vandaag!
