voorstellingen: The Bully Dancers

De Bully Dancers: de acteurs

Het verhaal: twee rivaliderende dansgroepen uit de grootstad moeten noodgedwongen dezelfde repetitieruimte delen in de voorbereiding naar een danswedstrijd. Ondertussen slaat het noodlot toe ...

Na heel veel samenkomen en oefenen van het stuk was de eerste voorstelling aangebroken. Iedere dag waren ze ermee bezig geweest, tientallen keren repeteren. Alex organiseren en het toneel in goeie banen leiden, decor bedenken en knutselen, kleren uitzoeken, zijn acteurs voorzien van lekkernijen, een onderkomen om te oefenen, kortom alles wat een 'director' zoal moet doen. Af en toe zag ik hem 's avonds eens goed in zijn ogen wrijven, in zijn haar krabben en zuchten om hem in de ochtend weer erg vroeg te zien vertrekken. Hard labeur was het en dan eindelijk donderdag, vrijdag en zaterdag de voorstellingen.

Ze zijn beloond zijn acteurs en hijzelf want het publiek kon het stuk goed smaken, wij ook. Proficiat, goed gedaan!

Alex ziet zijn toekomst als 'film director' maar is het dat nog steeds nu hij ervan heeft mogen proeven?

veertien

Catherine, veertien is ze nu.
Zo zelfstandig, zo volwassen maar toch ook nog kind.
Klaar voor de wereld, nog zoveel te doen.

Fossil Trail

Mama had het pad al een keer helemaal op- en afgerend en door haar enthousiaste verhalen over fossielen van zeeschelpen hoog in de bergen en over echte pootafdrukken van mountain lions, wilde de rest dat ook wel een keertje zien. Een extra vrije dag door het Presidenten weekend en fris genoeg om te gaan wandelen, maakte vandaag daarvoor de perfecte dag. Een hele klim werd het, maar die werd beloond door fossielen op het wandelpad, door oude opgedroogde pootafdrukken en door het kruisen van een bruisende waterval. Wat een luxe om dat allemaal zo dichtbij huis te hebben, je moet er enkel een paar vermoeide benen en blozende kaken voor over hebben na 8 mijl stappen.

kunst buiten huis

Daarvoor lagen ze minstens een uur stil met twee rietjes in hun neusgaten om te kunnen ademen, van hun gezicht werd een afdruk gemaakt en daarvan worden nu kunstwerken gemaakt. Voorlopig zijn het nog experimenten met diverse materialen en technieken, de witte gezichten zijn slechts een eerste fase in kalk, de foto die erbij ligt toont het eerste experimentele kunstwerk waarbij nat geboetseerde beton is gebruikt waarin zeeschelpen zitten verwerkt. Buurman en huisvriend D. is een thuiswerkende kunstenaar verslingert aan Hawaiiaanse cultuur en de oceaan, Catherine en Helena waren hier model, ongelooflijk hoe in een kale afdruk plots twee zusjes zo gelijk tevoorschijn komen.

papas verjaren ook!

Happy B-day Daddy! We wish U the best ever! Luv.

kunst in huis

Helena tekende al haar vriendinnen, ze werkte er enkele dagen aan tijdens de lunchpauze op school en thuis werkte ze het verder af. Elk van hen typeerde ze met hun eigenste persoonlijkheid, zichzelf beginnende van links op het tekenblad. En nu nog eentje van haar (jongens) vrienden?

Catherine en Wetenschappen

Dit is mijn "abstract", een groot deel van mijn Science Fair Project dit jaar. Hier verklaar ik wat ik heb gedaan tijdens mijn thuisexperiment dat ik voor school deed.
Het experiment dat "Earth: A sponge for Pollution" heet.
Het gaat over pollutie (verontreiniging) en hoeveel ervan in zand wordt geabsorbeert in een tijd van 60 seconden. Hier verklaar ik ook wat de resultaten van mijn experiment zijn en wat mij tijdens het project opviel, ik hoop dat je het heel leuk en interessant vindt om te lezen:

Pollution has increased exponentially over the past few years. It has affected the Earth and the way we live today. Initial research in this matter has focused on the medical effects of contamination on animals, plants, and humans. The research that I preformed focuses more on how much pollution is absorbed in soil in a one minute period.

Before I began my experiment I hypothesized that off three harmful products, oil, gasoline, and evapo-rust, oil was going to be most absorbed in one-hundred ml course sand within the one minute period. To determine this educated guess I accurately measured one-hundred ml of each type of pollutant and let them soak through the sand for one minute. After the time was over I removed the filters from the cup and used math to figure out how much of the pollutant had been absorbed. I repeated this procedure a number of times and later found the average amount of pollution that had been absorbed.

I was able to verify that my hypothesis had been accurate with the results from my research and experiment. I found that the oil was most absorbed by the sand, though, during the one minute period, much of the oil was left on top while the gasoline and evapo-rust ran through the sand as if it was water. These results truthfully acknowledge that the oil, the thickest of the three pollutants was most immersed by the sand and obtains the most amount of time to be absorbed.

Catherine

Januari overzicht

Ongelooflijk maar waar, de nieuwjaarsmaand is voorbij, veel te snel naar mijn gevoel. Hoe gek toch dat de tijd ieder jaar rapper voorbij vliegt en dan dacht ik dat het komt door het ouder worden, maar daarin spreken de kinderen me dan weer grondig tegen want ook zij vinden de weken en maanden voorbij vliegen. Dan is het vrijdagochtend en dan slaken die een zucht, "amai, het is weeral vrijdag, ik kan het niet geloven." Als ik het mij goed herinner, dan kropen de weken soms letterlijk erg traag vooruit als kind, bij het ouder worden ging dat steeds sneller. Maar als de jeugd dat nu al vindt, wat wordt dat dan later???

Daarom toch een overzichtje van wat ik de voorbije maand ben vergeten vertellen:

• Eveline legde tijdens de Kerstvakantie haar schriftelijk rijexamen af en was nog geslaagd ook. Ze mag nu oefenen met de auto, maar omdat januari zo verdomd druk bezet was voor haar zal ze pas in februari haar eerste echte rijles op de baan hebben met een rijinstructeur. Tot zo lang oefent ze met papa op lege parkings, zolang ze niet ontdekt worden door veiligheidsagenten en worden weggejaagd tenminste. Ze moet minimum zes maanden oefenen met mama of papa (zussen en broers mogen ook mee) of met een andere volwassene, maar ze moet ook zes uur rijden met een instructeur en dat wordt mooi verdeeld in drie keer, een keertje in het begin, een keertje in het midden en nog een keer voor ze examen achter het stuur gaat doen. Ze doet het erg graag en zit gebrand op haar eigen auto, een truckje wil ze om naar zee te rijden waarin ze vanalles in de laadbak kan gooien.
• Alexander heeft positief antwoord gekregen van een van de drie universiteiten waarvoor hij zich opgegeven had, de dichtste bij huis. Hier schrijf je je niet zomaar in op het einde van je middelbaar, maar moet je bij het begin van je laatste jaar letterlijk sollicitaties opsturen naar de scholen die je interesseren. Dat moet allemaal binnen een opgelegde termijn gebeuren, dus schrijf je er een aantal aan in de hoop dat er eentje je wil hebben als student. Hij wil voor regisseur gaan, zijn eigen keuze en het liefste volgt hij dat in dezelfde filmschool als Steven Spielberg, een van zijn grote voorbeelden.
  Hij heeft alvast weer geluk dat hij hier woont onze jongen.
• Benjamin leest nu niet enkel meer in het engels maar is samen met mama begonnen in de nederlandse verhalenboeken uit onze bibliotheek. Mama leest in het nederlands voor nadat hijzelf eerst zijn verplichte half uurtje engels voor de school heeft afgerond, maar Ben probeert mee woordjes te lezen en daarmee is mama ongelooflijk aangenaam verrast. Okay, hij zal vast nooit een goeie lezer worden maar hij is alvast erg geboeid door die toffe verhaaltjes. Zo leren we allebei weer (vergeten) nieuwe nederlandse woorden bij en pikt hij toch nog wat leeskunst op ook in zijn moedertaal. Het ventje is de enige van onze vijf kinderen die het nederlands niet kan lezen en schrijven.
• Catherine heeft haar eigen telefoon en sindsdien staat onze huistelefoon weer stil na school. Ze heeft nog steeds een hele verzameling vriendinnen die elkaar veel te veel te vertellen hebben, mama moet dat allemaal niet horen dus is die cellphone best wel handig.
• Helena groeit als kool, zelfs ik die haar iedere dag zie, kan haar zo zien veranderen. Het duurt niet lang meer of we hebben officieel vier vrouwen in huis, waarvan de dochters hun moedertje aardig voorbij gestoken zijn.
• En papa Bert, die knutselt na het werk maar op aan zijn antieke Austin Healey. Het wordt tijd dat hij dat karretje eens terug in elkaar gaat puzzelen, dan kunnen we er met ons tweetjes opuit trekken, welja, als ik de remmen goedgekeurd heb natuurlijk, want tot hier toe heb ik daar nog geen volle vertrouwen in hoor.